Το βιβλίο της άμμου #59 Ίσως η διαίσθηση αυτή της αναζήτησης ήταν που με οδήγησε στη βιβλιοθήκη του σπιτιού του Μπρανλύ. Είχα παρακαλέσει την οικονόμο
Κατηγορία: Το βιβλίο της άμμου
Αποσπάσματα βιβλίων που μιλούν για άλλα βιβλία, πραγματικά ή φανταστικά
Ο μάγος Ερμόδιος
Το βιβλίο της άμμου #58 Μόλις ο Τζίλιο έφτασε στην πόρτα, εκείνη άνοιξε αθόρυβα — αθόρυβα και από μόνη της. Ο Τζίλιο μπήκε μέσα και
Ο Αντώνιος της Γιούστον Ρόουντ
Το βιβλίο της άμμου #57 Το Λονδίνο είχε καταπιεί πολλά εκατομμύρια νέους άντρες με το όνομα Σμιθ, χωρίς να δώσει κανείς σημασία σ’ αυτά τα
Πηγαίνω όπου με πάει ο άνεμος
Το βιβλίο της άμμου #56 Για τους θαλασσοπόρους που κάνουν μια στάση στην Όρτα είναι κανόνας να αφήνουν στο πεζούλι του μόλου ένα σχέδιο, ένα
Τα αγγελάκια του Ντονατέλλο
Το βιβλίο της άμμου #55 «Τι έχετε στην τσάντα σας;» «Ορίστε! Μοναδικό κομμάτι, είναι περισσότερο για πλειστηριασμό παρά για σας. Γκαίτε με δέσιμο από μαροκίνο».
Το Μεγάλο Βιβλίο
Το βιβλίο της άμμου #54 «Απ’ όλες τις πιθανές ιστορίες στο Μεγάλο Βιβλίο, η παρατήρησή μου επιλέγει μόνο μία. Αυτό ονομάζεται κβαντικό άλμα. O Μπορ
Ουράνια θαύματα
Το βιβλίο της άμμου #53 Δυσκολευόμουν να κοιμηθώ. Μπήκα στον πειρασμό να ζητήσω απ’ το φαρμακοποιό ένα από εκείνα τα μπλε σκούρα μπουκαλάκια με αιθέρα
Αισθηματικές νουβέλες στο πιάνο
Το βιβλίο της άμμου #52 Υπήρχαν απογεύματα που εγώ έφτιαχνα κάτι σιωπηλό πίσω απ’ τις τάβλες. Άκουγα τα βήματά της στο φλοιό πεύκου που κάλυπτε
Ο Φλωμπέρ και ο πασάς της Ρόδου
Το βιβλίο της άμμου #51 Όσο ο Μαξ κρατούσε σημειώσεις μέσα στην εκκλησία, εγώ ήμουν μπροστά στην πλατειούλα. Δυο Τουρκάλες με φερετζέ ανέβαιναν το δρόμο,
Η καλύτερη εποχή στην Ολλανδία
Το βιβλίο της άμμου #50 Η συζήτηση μέσα στο σαλόνι, που ανάδινε ένα άρωμα από λουλούδια, φαινόταν να παίρνει σιγά-σιγά μια ποιητική θλίψη, φιλική στις
Όποιος κερδίζει στον πόλεμο, χάνει στο σκάκι
Το βιβλίο της άμμου #49 Βιβλία δεν διάβαζε ο λοχαγός Τρόττα και βαθιά μέσα του λυπόταν τον γιο του, που ήταν αναγκασμένος να παλεύει από
Τα τέκνα του Ισραήλ
Το βιβλίο της άμμου #48 Με βλέπω ακόμη, είπε ο Άουστερλιτς, να συλλαβίζω ξανά και ξανά, ψιθυρίζοντας μόνος μου συνωμοτικά, την ιστορία του Μωυσή από
