Κατηγορία: Το ποίημα της εβδομάδας

Σονέτο 5 —Κωνσταντίνος Θεοτόκης— Το σπάνιο μπλάβο ρόδο που μπροστά σου Στην ερμιά, μες στ’ αγκάθια του κλεισμένο Το είδες, φαινότουν να σου λέει: «Προσμένω

Η «Κλεοπάτρα», η «Σεμίραμις» κι η «Θεοδώρα» —Αλέξανδρος Μπάρας— Ένα κάθε βδομάδα, στην ορισμένη μέρα, πάντα στην ίδιαν ώρα, τρία βαπόρια ωραία, η «Kλεοπάτρα», η

Δωρίχα —Ποσείδιππος— Μετάφραση: Βασίλης Ι. Λαζανάς Δωρίχα, ὀστέα μὲν σὰ πάλαι κόνιν, ἕσσατο δʼ ἑσμὸς… Δωρίχα τα οστά σου σκόνη θα ‘χουν γίνει τώρα, και

TRISTIA —Όσιπ Μαντελστάμ— Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος   Μια χορδή μέλι χρυσαφί έρεε από τη μποτίλια τόσο πηχτή, τόσο αργή, που η οικοδέσποινα πρόλαβε να πει:

Αίθουσα αναμονής Γιώργος Γεραλής Στο θαμπό φως, μια συλλογή κρατάει τους πεθαμένους. Κάποτε ανοίγει η θύρα και περνά ένας άλλος, μ’ ένα μισόγελο, κάτι σαν

[ Θα ‘χω καπνίσει το τελευταίο τσιγάρο μου… ] —Αναστάσιος Δρίβας— Θα ‘χω καπνίσει το τελευταίο τσιγάρο μου — στη σιωπή του μεγάλου μεταμεσονύκτιου δρόμου