Κατηγορία: Ποίηση σε πρώτη προβολή

—Ένα ποίημα της Ελένης Κοσμά σε πρώτη δημοσίευση— Η γελαστή τσιπούρα Εδώ κι εκεί· και όμως: πουθενά! Γύρισα μέσα έξω την καρδιά μου – την τίναξα, μην ήταν πιο βαθιά· αλλά μάταια: δεν ήταν πια δικιά μου. Κάπου μου έπεσε, την έχασα, ποιος ξέρει. Ίσως την πούλησα παλιά στο Κατμαντού σ’ έναν Ινδό που μ’…

[Ένα ποίημα της Ελένης Κοσμά σε πρώτη δημοσίευση]. Το αίμα που έχω στα δυο μου χέρια μου το ’φεραν οι άνεμοι και τα πουλιά του δάσους. Καθώς νυχτώνει όσο πεθαίνουν τα πουλιά όσο πενθούν τα δάση ξεπλένω το αίμα και γίνεται νερό να ξεδιψάσουν οι πελαργοί και τα τρυγόνια· γίνεται ξύδι να σκουπίσω τα χείλη μου· γίνεται…

—Δύο πασχαλινά ποιήματα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες σε μετάφραση Λεωνίδα Ρεμπελάκου— Λουκάς 23 Ευγενής ή Εβραίος ή απλώς ένας άνθρωπος του οποίου το πρόσωπο έχει χαθεί στο χρόνο· δε θα ανακτήσουμε ποτέ από τη λήθη τα σιωπηλά γράμματα του ονόματός του. Γνώριζε για την επιείκεια ό,τι μπορεί να γνωρίζει ένας ληστής που η Ιουδαία καρφώνει…

[Ένα ποίημα της Ελένης Κοσμά σε πρώτη δημοσίευση]. Αν ήμασταν ψαράδες θα βγαίναμε νύχτα στη ραγισμένη θάλασσα θα ρίχναμε ένα δίχτυ και θα μαζεύαμε τις πίκρες της και τα νεκρά της ψάρια· θα περιμέναμε ήσυχοι πάνω στη βάρκα μας όσο το δίχτυ απλώνεται στην παγωμένη θάλασσα και τη σαρώνει, χωρίς να μας περνάει απ’ το μυαλό πως…

[Ένα ποίημα της Ελένης Κοσμά σε πρώτη δημοσίευση]. Το κλουβί Όταν ο Ιωάννης του Λέιντεν έγινε Βασιλιάς Γιαν του έκοψαν τη γλώσσα από τη βάση τον έκλεισαν σε ένα σιδερένιο κλουβί και τον ξέχασαν εκεί κρεμασμένο νεκρό για τέσσερις αιώνες. «Πώς είναι ο κόσμος από ψηλά, Γιαν;» τον ρώτησαν κάποια στιγμή κι εκείνος που δεν…

Δύο ποιήματα του Τσέζαρε Παβέζε. Μετάφραση-εισαγωγή: Ελένη Κοσμά [ #ποίηση σε πρώτη προβολή ] Τα Δύο Ποιήματα για την Τ. γράφονται τον Ιούλιο του 1946 και δημοσιεύονται μετά τον θάνατο του Παβέζε, στο τέλος του συγκεντρωτικού τόμου των ποιημάτων του που εκδίδει η Einaudi το 1998. Η Τ. είναι μάλλον η Τερέζα Μότα, γνωριμία από…

—του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου— [#ποίηση σε πρώτη προβολή] Λίγες φορές έχω διαβάσει ποιήματά μου δημοσίως, αν και, θα έλεγα, μου αρέσει να το κάνω – σίγουρα πάντως περισσότερο απ’ το να μιλάω γι’ αυτά ή για τα ποιήματα άλλων, τ’ ομολογώ, εκτός κι αν πρόκειται βέβαια για την Ιλιάδα, γιατί γι’ αυτήν ποτέ μου δεν βαριέμαι…

—της Ευτυχίας Παναγιώτου— [#ποίηση σε πρώτη προβολή] Παγώνουν σε κάδρα αναμνήσεις. Οργώνουν το δρόμο καδρόνια. Εγώ κάθομαι, βλέπω το φως ν’ αγκυλώνει. Τους βλέπω, με μάτια πηγάδια, σφιχτά πώς κρατάνε (τα δάχτυλα γάντζοι) σφιχτά σαν πνιγμένοι καδρόνια και κάδρα (τον τίμιο τους φόβο). Και βλέπω, σαν cyborg σωστό, απέξω την τάξη, και μέσα σωριάζουν οι…

—της Ελένης Κοσμά—   The elephant, the huge old beast, is slow to mate– —H. Lawrence—   Στην προβοσκίδα του μαζεύει ό, τι απ’ τα μάτια περισσεύει, πολλά μικρά νεκροταφεία λιβάδια μνήμης ή σφαγεία. Πίσω απ’ τα μάτια τα κλειστά, στην προβοσκίδα του κρατά στήμονες, λάσπες, βουητά· όλα όσα πρέπει να θυμάται –τις λίγες ώρες…

Δημήτρης Αθηνάκης #ποίηση σε πρώτη προβολή * * * Ποίηση σε πρώτη προβολή

Δύο ποιήματα της Αθανασίας Δανελάτου — #ποίηση σε πρώτη προβολή Ο Νίκος Εγγονόπουλος sans filter Ήξερε βέβαια τι να περιμένει. Γραμμένο στην Bruges τo 1956 το σημείωμα πριν την αναχώρηση είχε διαβαστεί τόσες φορές που ήταν σαν να είχε προηγηθεί η ανάγνωση απ’ τη γραφή του. Τα ποιήματα γράφονται με τη μύτη όμως δεν είναι…

—της Έλσας Κορνέτη— Είναι μια πόλη που κρεμάει τους κατοίκους της από τις κεραίες των κακόγουστων κτιρίων της κι έπειτα τους αφήνει ν’ ανεμίζουν σαν τρόπαια των παθών της Η πόλη της μνημοκτονίας και των αιωρούμενων πτωμάτων φημίζεται για τη διαβόητη συλλογή της από γομολάστιχες κάθε γομολάστιχα σβήνει και μια ιστορία κάθε ιστορία σβήνει και…