Κατηγορία: Ποικίλα (επίκαιρα)
-

Μπορείς να μείνεις σιωπηλή
Κουρδιστή κούκλα Ακόμα πιο πολύ, βεβαίως, μπορείς να μείνεις σιωπηλή ακόμα πιο πολύ. Μέσα στις ατέλειωτες ώρες να καρφώσεις το βλέμμα στον καπνό του τσιγάρου στο σχήμα της κούπας στα λουλούδια του χαλιού που ξεθωριάζουν ή σε φανταστικές γραφές πάνω στον τοίχο. Με σφιγμένα τα δάχτυλα να τραβήξεις τις κουρτίνες στην άκρη, να κοιτάξεις…
-

Ένας Ουκρανός φιλόσοφος για τον πόλεμο και την αντίσταση
—Συνέντευξη του Κωνσταντίν Σιγκόφ στην δημοσιογράφο και συνεργάτιδα της Διεθνούς Αμνηστίας Flore de Borde, δημοσιευμένη στο περιοδικό Esprit. Μετάφραση: Νικόλας Σεβαστάκης— Ο Κωνσταντίν Σιγκόφ (Constantin Sigov) είναι διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου στο Πανεπιστήμιο του Κίεβο και καθηγητής φιλοσοφίας και θρησκευτικών σπουδών στην Ακαδημία Mohyla του Κιέβου. Φιλόσοφος και ορθόδοξος διανοούμενος που αποφάσισε να μείνει στην…
-

Για τη δική σας και τη δική μας ελευθερία
Позор оккупантам! За вашу и нашу свободу! Ντροπή στις δυνάμεις κατοχής! Για τη δική σας και τη δική μας ελευθερία! Τον Αύγουστο του 1968, οκτώ ( 8 ) σοβιετικοί πολίτες έκαναν το αδιανόητο, σώζοντας την τιμή ενός ολόκληρου λαού: διαδήλωσαν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας εναντίον της εισβολής των δυνάμεων του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην…
-

Γιατί οι λαϊκιστές δεν αποδέχονται τις αποδείξεις
Ο άνθρωποι δεν αλλάζουν γνώμη βάσει στοιχείων. Έχουν ανάγκη μια άλλη, εναλλακτική θεωρία. —του Αλέξη Παπάζογλου | The New Republic— Μετάφραση για το dim/art: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Η συμμετοχή του πρώην επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού του Λευκού Οίκου, Στιβ Μπάνον, στην πρόσφατη εκδήλωση του περιοδικού The Economist με τίτλο «Open Future» προκάλεσε γενικά πολλές συζητήσεις. Η συνέντευξη που…
-

Ένα Ελληνόπουλο στο Παρίσι
—του Κοσμά Ψυχοπαίδη— Ξέρω έναν κύριο παράξενο πολύ που λόγια πάντ’ αλλόκοτα μιλεί για το Παρίσι στη συντροφιά μας όταν έρθη να καθίση —Ορέστης Λάσκος, «Το Παρίσι»— Αυτός ο κύριος δεν ήταν παράξενος. Ήταν λιγάκι χοντρός, λιγάκι νευρικός και πολύ Ρωμιός. Φώναζε: — Ελένη, τρέχα να δεις τη Notre Dame! Η μέρα ήταν παρισινή, δηλαδή…
-

Μανόλης Κ. Χατζηγιακουμής: «Ο τόπος αυτός έχει μεγάλη ροπή στη μάθηση…»
Προχθές, Τρίτη 21 Μαρτίου, τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το Αριστείο των Γραμμάτων ο Μανόλης Κ. Χατζηγιακουμής: κλασικός φιλόλογος, νεοελληνιστής, ακάματος μουσικός ερευνητής — και για όσους τυχερούς υπήρξαμε μαθητές του, ο Δάσκαλος, όπως σωστά γράφει η Αγγελική Μπιρμπίλη στην Athens Voice. Προσωπικά, του οφείλω πολλά: όχι μόνο ότι μπήκα στη Φιλοσοφική, αλλά και ότι…
-

Ο Φίλιπ Ροθ, ο Τραμπ και η (νέα) συνωμοσία εναντίον της Αμερικής
— της Judith Thurman / New Yorker | Μετάφραση για το dim/art: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου— Το 2004, ο Φίλιπ Ροθ εξέδωσε το μυθιστόρημα The Plot Against America (στα ελληνικά, Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής, εκδόσεις Πόλις, 2007, μτφ. Ηλίας Μαγκλίνης). Οι τέσσερις βασικοί ήρωες του μυθιστορήματος, που λαμβάνει χώρα μεταξύ Ιουνίου του 1940 και Οκτωβρίου του…
-

Η τηκομένη χιών
—του Γιώργου Μητά— Η ασυνήθιστη αθηναϊκή χιονόπτωση ξύπνησε, μεταξύ άλλων, αναγνωστικές μνήμες θαμμένες στους πάγους του χρόνου κι έφερε πλάι πλάι, δίπλα στη χθεσινοβραδινή εστία, παλιές, αγαπημένες ιστορίες: θα άξιζε να ζήσει κανείς και πάλι την αγωνιώδη προσπάθεια του περιπλανώμενου τυχοδιώκτη ν’ ανάψει φωτιά προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή, κάπου στις παγωμένες όχθες του ποταμού…
-

Πάρε τη ραγισμένη μου καρδιά και κάν’ την τέχνη
Η Μέριλ Στριπ τα χώνει στον Ντόναλντ Τραμπ —της Ashley Lee για το The Hollywood Reporter / μετάφραση για το dim/art: Γιώργος Θεοχάρης— Η Μέριλ Στριπ παρέλαβε το Βραβείο Cecil B. DeMille στο πλαίσιο της απονομής των Χρυσών Σφαιρών την Κυριακή το βράδυ (8/1/2017). Στον λόγο της μετά την απονομή, η Στριπ τα έχωσε στον…
-

Postfaktisch
Με αφορμή το χθεσινό τρομοκρατικό χτύπημα στο Βερολίνο —της Λένιας Ζαφειροπούλου— Ακούω πολύ ραδιόφωνο, γερμανικό, βρετανικό, γαλλικό, ελληνικό. Αισθάνομαι πως το ραδιόφωνο, ίσως ακριβώς επειδή δεν είναι πλέον της μόδας, αντικατοπτρίζει καθαρά την κουλτούρα τού δημοσίου λόγου μιας χώρας. Εχθές λοιπόν έμαθα για το τρομοκρατικό χτύπημα στο Βερολίνο από μια φίλη στο τηλέφωνο και, συνηθισμένη…
-

Η απαισιοδοξία ως οδός για την ηρεμία
Ο Αλαίν ντε Μποτόν θυμάται τους Στωικούς —απόδοση: Παναγιώτης Ιωαννίδης— Είμαστε όντα βαθειά σημαδεμένα από τις προσδοκίες μας. Περιφερόμαστε με, σφηνωμένες στο μυαλό μας, νοητικές εικόνες περί του πώς θα όφειλαν να πάνε τα πράγματα. Ίσως μάλιστα να μην παρατηρούμε καν ότι έχουμε τέτοιες φαντασιώσεις. Πάντα πλαισιώνουν τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα γεγονότα. […] Αυτό…
