Διατρέχουμε τον κίνδυνο να μας πάρουν στα σοβαρά, κάτι που είναι η αρχή του τέλους. — Ζαν Κοκτώ —
—Συνέντευξη του Δημήτρη Ραυτόπουλου στον Ηλία Μαγκλίνη και στην Καθημερινή— Ήταν γνωστός ως λογοτεχνικός κριτικός της μαρξιστικής σχολής, μακριά όμως από τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό και,
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Αλέξης Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ), Γιάνης Βαρουφάκης (ΜΕΡΑ 25), Παναγιώτης Λαφαζάνης (ΛΑΕ), Ζωή Κωνσταντοπούλου (ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) : ο παλαιός «ενιαίος» ΣΥΡΙΖΑ του
—του Στέλιου Φραγκούλη— Το βαγόνι ταρακουνιόταν στις στροφές και τ’ ανθρώπινα μέλη αιωρούνταν. Κάπου, κάπου σήκωνα το βλέμμα. Μού έκανε εντύπωση η Σλάβα κυρία στο
[Εκείνο το απόγευμα…] —Γιάννης Τσαρούχης— Εκείνο το απόγευμα μου φάνηκε όλος ο κόσμος πολύ μικρός, τέλος, μικρό όλο το σύμπαν όσο η Ιερουσαλήμ. Και τα
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Στις εκλογές οι πολίτες ψηφίζουν πρωτίστως για το ποια κυβέρνηση επιθυμούν αλλά ψηφίζουν και για το ποια αντιπολίτευση θα ελέγχει
—του Νίκου Βατόπουλου— Ένα από τα εντυπωσιακά φαινόμενα του ελληνικού εκσυγχρονισμού στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, σε επίπεδο κρατικής πολιτικής, ήταν και το πρόγραμμα ανέγερσης άνω
