Διατρέχουμε τον κίνδυνο να μας πάρουν στα σοβαρά, κάτι που είναι η αρχή του τέλους. — Ζαν Κοκτώ —
Ωδή —Βαλερύ Λαρμπώ— Μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος Δώσε μου το μεγάλο σου θόρυβο, το γλυκό μεγάλο σου περπάτημα, το κύλισμά σου το νυχτερινό ανάμεσα στην πάμφωτη
—της Μαρίας Κατσουνάκη— Η επόμενη μέρα μιας μεγάλης καταστροφής είναι αποκαλυπτική όχι μόνο για την απώλεια αυτή καθαυτή, αλλά και για τον τρόπο διαχείρισής της.
—του Στέλιου Φραγκούλη— Συννεφιάζει. Άναψε το πορτατίφ. Ο Άγγελος σηκώθηκε, ακούγεται το κουτάλι στο μπρίκι, φτιάχνει τον καφέ του. Έχω πει του ψαρά να μου
Μόνος —André Spire— Μετάφραση: Μ. Γεωργίου Είναι πολλοί που με λυπούνται: «Νάτος —λένε— που παίρνει το μπαστούνι του και βγαίνει μόνος. Μας αποφεύγει. Δείτε τι
—του Στέλιου Φραγκούλη— Όλα έκαναν θόρυβο. Το μυαλό ήταν διεγερμένο από μόνο του. Ο ήρεμος γιαλός τις νύχτες με τον ήσυχο φλοίσβο του, μονότονος απομονωνόταν
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Η Αριστερά ήταν η τελευταία πολιτική εφεδρεία της μεταπολίτευσης. Από τη βολική γωνία της αντιπολίτευσης, μπορούσε να καταγγέλλει τα πάντα
