Ετικέτα: Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Ἀπολογία στὰ Ζῷα —Ζαχαρίας Παπαντωνίου— Σὰν ἀλαργεύουν ἀπὸ μὲ γεμάτοι τρόμο οἱ γάτοι θαρρώντας ποὺ ἀπαντήθηκαν μὲ φοβερὸ διαβάτη ἂς ἦταν, Θέ μου, δυνατὸ νὰ βγοῦνε ἀπ᾿ τὴν ἀπάτη. Ὁ ἴσκιος ποὺ τρέχει νὰ χαθεῖ παράμερα τοῦ δρόμου μέσ᾿ στὰ βαθειὰ μεσάνυχτα ποὺ πάω στὸ φτωχικό μου νὰ τὄξερε τί ἀνάξιος ὁποὖμαι τέτοιου τρόμου! Μὲ…

Ο λόγος της σιωπής —Ζαχαρίας Παπαντωνίου— Τ’ άλλα, που είχες να μου πεις στης ψυχής σου το σκοτάδι βύθισέ τα… Θα ‘ρθει αυγή που θα τα ιδώ σε μια βιολέττα. Μην τα πεις. Θα ‘ρθει η ώρα να τα μάθω τον Απρίλη στο περιβόλι, από τα μάτια, από τα χείλη της σιωπής. Τ’ άλλα, που…

Ο Ζαχαρίας βγαίνει βόλτα στο Κέντρο —του Χρήστου Σιορίκη— Εθνικός Κήπος. Μεσημέρι Σαββάτου της 22ας Οκτωβρίου του έτους 2016. Για να προστατευτούμε απ’ τη βροχή που παραδυνάμωσε, καταφεύγουμε στο ξύλινο σπιτάκι κοντά στην είσοδο του Κήπου που προφανώς παλιότερα φιλοξενούσε τον επιστάτη. Τώρα έρημο. Αλλά μας έσωσε. Και κάτω από την ξύλινη σκεπή συζητάμε τις…

—του Γιώργου Ζεβελάκη— Σήμερα συμπληρώνονται 122 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου πεζογράφου μας στις 15 Απριλίου 1896. Δεν διασώθηκαν, νομίζω, μαρτυρίες λογίων που τον είδαν νεκρό εκτός από εκείνη του Ζαχαρία Παπαντωνίου (Ζ.Π.), δημοσιευμένη μεταγενεστέρως στο Σκριπ. Περιέχεται σε χρονογράφημά του στο οποίο νεκρολογούσε τον ατυχή Νικόλα, υπηρέτη της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου Καρύτση. Τον υπηρέτη…

Πριν από 59 χρόνια, 15 προς 16 Οκτωβρίου του 1960, ξεκίνησε το τελευταίο δρομολόγιό του το τραμ στην Αθήνα. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια πιο εκτεταμένη μορφή ενός κειμένου που είχε δημοσιεύσει ο Σάκης Κουρουζίδης στο ένθετο Επτά Ημέρες της Καθημερινής, το 2005, σε ένα ειδκό αφιέρωμα για το τραμ. Το τραμ στη λογοτεχνία —του…

—Επισκόπηση Τύπου #5— Η Κυριακή του Ελευθέρου Βήματος («μεγάλη εβδομαδιαία, εικονογραφημένη, φιλολογική, καλλιτεχνική και κοινωνική επιθεώρησις) κυκλοφόρησε για ένα χρόνο, ένα μήνα και δέκα μέρες — από τις 12/12/1926 μέχρι τις 22/1/1928 (αναλυτικά την ιστορία του εντύπου αυτού μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ). Σε αυτό το τελευταίο φύλλο (υπ. αριθμ. 59) της 22ας Ιανουαρίου του 1928, διαβάζουμε…