Ετικέτα: Θεσσαλονίκη
-
Μαζί τ’ ακούγαμε
Η Ντόρα Τσικαρδάνη γράφει για την ποιητική συλλογή της Μαρίας Τοπάλη με τίτλο «Μαζί τ’ ακούγαμε» (εκδόσεις Πατάκη, 2018), με τη μορφή απάντησης σε ερωτήματα που θέτει η ποιήτρια. Η αρχική μορφή αυτού του κειμένου διαβάστηκε στην παρουσίαση του βιβλίου στον χώρο τέχνης και λόγου Μ92 του βιβλιοπωλείου «Κωνσταντινίδης» στη Θεσσαλονίκη, στις 18 Μαΐου 2019.…
-
Η πόλη στα γόνατα
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Η εικόνα του Γιάννη Μπουτάρη, πεσμένου στα γόνατα μετά από τον άγριο προπηλακισμό των τραμπούκων, θα συνοδεύει για πολύ καιρό το πολιτικό και πολιτισμικό τοπίο της Θεσσαλονίκης. Όχι μόνο επειδή ξυπνάει τις χειρότερες μνήμες από τις μέρες εκείνες που οι παρακρατικοί κυκλοφορούσαν στους δρόμους με τρίκυκλα αλλά επειδή δείχνει πως…
-
Η Θεσσαλονίκη και η Βόρεια Ελλάδα στα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Αυτές τις μέρες ξεκινούν δύο εκθέσεις του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης στη Θεσσαλονίκη, οι οποίες αφορούν την ιστορία της πόλης και της Βόρειας Ελλάδας στις αρχές του 20ού αιώνα: Το ξεχασμένο Μέτωπο και η ελληνική εμπειρία The forgotten Front and the Greek experience 1915-1919 Έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του…
-
Careless Whisper
Αυτό δεν είναι τραγούδι #926 Dj της ημέρας, ο Άγγελος Μανουσόπουλος 1988. Δευτέρα λυκείου. Συμμετέχω με το ζόρι στην ημερήσια εκδρομή της τάξης στη Θεσσαλονίκη, μόνο και μόνο επειδή τις προηγούμενες μέρες τα φιλαράκια με έχουν παρακαλέσει «να μη χαλάσω την παρέα». Λόγος της δυσθυμίας μου –τι άλλο;– μια ερωτική απογοήτευση. Είναι πολύ πρόσφατη η…
-
Ο διπλοπαρκαρισμένος (δε κίλλερ)
Αυτό δεν είναι τραγούδι #900 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς The killer awoke before dawn, he put his boots on He took a face from the ancient gallery And he walked on down the hall —The Doors, The end— Το παρκάρισμα στη Θεσσαλονίκη είναι ιστορία ακόμα πιο πονεμένη από ό,τι στην Αθήνα: σχεδόν όλοι…
-
Therapy Dogs: Μια ιδέα που μεγαλώνει
—της Stucano Closer— Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές απ’ αυτή εδώ τη στήλη στη θεραπευτική επίδραση που ασκούν τα ζώα σε ανθρώπους με κάθε λογής προβλήματα – από καταδίκους σε φυλακές έως άτομα με νοητική στέρηση και αναπηρίες. Και αν η πρώτη περίπτωση συναντάται, για την ώρα, κυρίως στην Αμερική, για τη δεύτερη καμαρώνουμε και στην…
-
Πέθανε ο πεζογράφος Αντώνης Σουρούνης
Πέθανε το βράδυ της Τετάρτης 5 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη ο πεζογράφος Αντώνης Σουρούνης, έπειτα από χρόνια ασθένεια. Ήταν 74 ετών. Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε εκεί. To 1960, με την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών, εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει συγγενείς του. Σπούδασε κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στα πανεπιστήμια της Κολωνίας,…
-
Volare
Αυτό δεν είναι τραγούδι #799 Dj της ημέρας, ο Σόλων Σαρακενίδης Η Θεσσαλονίκη του 1960 ήταν χειροποίητη. Φτιαγμένη —ακόμη— από χέρια και μεράκια μαστόρων. Οι πρώτες άνευ ταυτότητας πολυκατοικίες άρχισαν σιγά-σιγά να υψώνονται στην θέση παλιών αρχοντικών. Ο ιός «antiparochi» αποδείχθηκε μεταδοτικός και ανθεκτικός. Ακόμη όμως σε ένα κάπως ελεγχόμενο περιβάλλον. Τα παλιά αρχοντικά της…
-
Η αυλή των θαυμάτων
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Η κυβέρνηση ετοιμάζει τις βαλίτσες της για τη ΔΕΘ. Την τελευταία φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε κάποια πολιτική είδηση στη Θεσσαλονίκη ήταν πριν από δύο χρόνια, με την εξαγγελία ενός ανύπαρκτου, ανεδαφικού και κυρίως δημαγωγικού «παράλληλου προγράμματος», κοστολογημένου από τους περίφημους «οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ». Από τότε, βέβαια,…
-
Δ. Ν. Μαρωνίτης: Η γεωμετρία της ζωής
«Η ποίηση δεν είναι, όπως νομίζουν μερικοί, ανέξοδη: για να περάσει στην ψυχή μας, τρώει το κορμί μας. Σ’ αντάλλαγμα μας φανερώνει τις άδηλες αναλογίες του κόσμου – του σημερινού κόσμου, εννοώ. Μας οδηγεί μέσα από το αγεωμέτρητο χάος, στη γεωμετρία της ζωής, που είναι η αποφασισμένη μοίρα του ανθρώπου». —Δ. Ν. Μαρωνίτης: Διονύσιος Σολωμός,…
-
Πού πέταξε τ’ αγόρι μου
Αυτό δεν είναι τραγούδι #686 Dj της ημέρας, ο Σόλων Σαρακενίδης Παλιά ταξιδεύαμε συχνά με το ΚΤΕΛ. Ξάνθη-Θεσσαλονίκη και τούμπαλιν (αυτό το… τούμπαλιν πάντοτε με τρόμαζε, ειδικά όταν το λεωφορείο πήγαινε δίπλα σε χαράδρες). Η διαδρομή τότε —για όσους ξέρουν— ήταν δύσκολη. Περνούσε μέσα από την κίνηση της Καβάλας, με εκείνο το καλντερίμι στον παραλιακό…
-
Απρίλιος 1967: Το τέλος του παιχνιδιού
—του Σόλωνα Σαρακενίδη— Η 21η Απριλίου 1967 μου δημιούργησε ακόμη ένα πρόβλημα, εκτός των άλλων. Ήμουν —όπως και τώρα είμαι— δισυπόστατος. Αγαπούσα και το ποδόσφαιρο και το θέατρο. Το πρωί λοιπόν εκείνης της Παρασκευής, συνειδητοποίησα —μετά από ώρες και αφού περπάτησα πάνω-κάτω σχεδόν όλη την Θεσσαλονίκη, από Εγνατία μέχρι Καραμπουρνάκι και τούμπαλιν— ότι ίσως χάσω ένα…
dimart 