Το πάθος τού συγγραφέα της Λολίτας για τις πεταλούδες και οι υπέροχες ζωγραφιστές αφιερώσεις.
«Αν το πρώτο βλέμμα μου το πρωί έψαχνε τον ήλιο, η πρώτη σκέψη μου πήγαινε πάντα στις πεταλούδες που θα έφερνε στη ζωή».
[Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ — Μίλησε, Μνήμη]
Μια από τις πιο γνωστές λεπτομέρειες για τη ζωή και την προσωπικότητα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ είναι η ξεχωριστή αγάπη που έτρεφε από μικρό παιδί στις πεταλούδες. Κάθε ταξίδι που έκανε ποτέ είχε ως απώτερο σκοπό το να επιδοθεί στο αγαπημένο του χόμπι και υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες του, από κάθε ηλικία, με περιβολή περιπάτου και μια τεράστια απόχη στο χέρι.
Η μελέτη της πεταλούδας ήταν όμως κάτι πιο σοβαρό για τον Ναμπόκοφ από ένα απλό χόμπι. Ήταν τέτοιο το ενδιαφέρον του για τα όμορφα λεπιδόπτερα ώστε, παράλληλα με το συγγραφικό του έργο, υπήρξε εθελοντικά επιμελητής στο Μουσείο Συγκριτικής Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και, μάλιστα, έχει εκδόσει και σχετικές επιστημονικές μελέτες ως αυτοδίδακτος λεπιδοπτερολόγος.
Το πάθος του αυτό βρήκε την έκφρασή του τόσο μέσα στα λογοτεχνικά βιβλία του — όπου υπάρχουν σχετικές αναφορές— όσο και σχεδιάζοντας τα όμορφα πλάσματα, και μάλιστα, συχνά, σε υπέροχη λεπτομέρεια. Ο ίδιος ξεκίνησε δύο βιβλία για τις πεταλούδες, με σκέψεις, όνειρα, σχέδια, μελέτες, κείμενά του, αλλά δεν τελείωσε κανένα από τα δύο και μόλις το 2000 όλο αυτό το υλικό κυκλοφόρησε σε έναν τόμο 782 σελίδων με τον τίτλο Nabokov’s Butterflies. Μέσα στην ανθολογία αυτή θα βρει κανείς και τα περισσότερα από τα υπέροχα σκίτσα του Ναμπόκοφ με τα οποία συνήθιζε να στολίζει τις λευκές σελίδες βιβλίων πριν τα χαρίσει στη γυναίκα του Βέρα, στο γιο του Ντιμίτρι και —σπανιότερα— σε αγαπημένους φίλους προσδίδοντάς τους έτσι ανεκτίμητη αξία.
Ιδού ένα δείγμα από αυτές τις τρυφερές μα και πανέμορφες αφιερώσεις: