Ποίημα
—Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι—
—«Σύντροφε διαβάτη!
Αυτή εδώ είν’ η οδός Ζουκόφσκι;»
Με κοιτάζει,
σαν ένα παιδί που βλέπει έναν βρικόλακα,
τα μάτια ορθάνοιχτα,
ζητά να με αποφύγει:
—«Όχι, σύντροφε, αυτή είναι η οδός Μαγιακόφσκι
χιλιάδες χρόνια τώρα.
Δεν είν’ εδώ, στο κατώφλι της αγαπημένης,
που αυτοχειριάστηκε;»
Τι έκανε λέει;
Πώς;… Εγώ!… Αυτοκτόνησα;…
Μετάφραση: Νίκος Εγγονόπουλος
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
dimart 
Σχολιάστε