Βορράς
—Σέιμους Χήνυ—
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Επέστρεψα σε μακρύ γιαλό,
στο σφυρηλατημένο πέταλο του κόλπου,
και βρήκα μόνο τις κοσμικές
εξουσίες του Ατλαντικού να βροντάνε.
Αψήφισα τις άχαρες
προσκλήσεις της Ισλανδίας,
τις αξιολύπητες αποικίες
της Γροιλανδίας και ξαφνικά
αυτοί οι μυθικοί καταχτητές,
αυτοί που κείνται στο Όρκνεϋ και στο Δουβλίνο
και μετριούνται
με τα μακριά σπαθιά που σκουριάζουν δίπλα τους,
αυτοί μέσα στη στέρεη
γαστέρα των πέτρινων πλοίων,
αυτοί που αποδεκατισμένοι λαμποκοπούν
ανάμεσα στα βότσαλα, στα ρυάκια των λιωμένων πάγων
έγιναν φωνές απ’ τον ωκεανό κουφές
που με προειδοποιούν, υψώνονταν ξανά
στην Αποκάλυψη της βίας.
Του μακρουλού καραβιού η πλέουσα γλώσσα
χοροπηδώντας στα κύματα προφήτεψε το παρελθόν —
έλεγε για τον Θορ και πως το σφυρί του σφύριζε
πάνω από γεωγραφίες και εμπόρια,
αργόστροφα ζευγαρώματα κι εκδικήσεις,
μίση και πισώπλατα μαχαιρώματα
στη βουλή του πάγου, ψέματα και γυναίκες,
εξάντληση που τη βάπτισαν ειρήνη,
μνήμη που επωάζει το χυμένο αίμα.
Έλεγε: «Ξάπλωσε
μες στο θησαυροφυλάκιο των λέξεων, σκάλισε βαθιά
το έλιγμα και τη μαρμαρυγή
του αυλακωμένου σου μυαλού.
Μέσα στο σκοτάδι να συνθέτεις.
Να προσδοκάς το βόρειο σέλας
σε ατέλειωτη λεηλασία
αλλά κανέναν καταιονισμό φωτός.
Κράτα το μάτι καθαρό
σαν φυσαλίδα πάγου,
εμπιστέψου την αίσθηση κείνου του βόλου-θησαυρού
που γνώρισαν τα χέρια σου».
Εδώ το αφιέρωμα του dim/art στον Seamus Heaney
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
dimart 
Σχολιάστε