─Τα υποβρύχια έργα του γλύπτη Jason deCaires Taylor συγκεντρωμένα σε ένα όμορφο φωτογραφικό λεύκωμα που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες─
Το 2006 ο Taylor δημιούργησε τον πρώτο υποβρύχιο κήπο με γλυπτά στα ανοιχτά της Γρενάδας στις Δυτικές Ινδίες και τρία χρόνια αργότερα ίδρυσε το Υποβρύχιο Μουσείο Τέχνης (Museo Subacuático de Arte -MUSA)στα νερά που βρέχουν το Κανκούν του Μεξικού, πάρα πολύ κοντά σε ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία στον κόσμο για καταδύσεις με αναπνευστήρα. Τα γλυπτά έχουν κι ένα ακόμα πλεονέκτημα: Προσελκύουν τους καταδύτες κι έτσι οι κορραλιογενείς ύφαλοι της περιοχής υφίστανται λιγότερη φθορά από τον τουρισμό.
Από τότε που ξεκίνησε, ο 36χρονος βρετανός γλύπτης έχει εγκαταστήσει στο βυθό περισσότερα από 500 γλυπτά φυσικών διαστάσεων και, την ίδια στιγμή, έχει δημιουργήσει μια έκταση 1.000 τετραγωνικών που αποτελεί πολύ ευνοϊκό habitat για τη θαλάσσια ζωή της περιοχής μιας και χρησιμοποιεί για την κατασκευή τους τσιμέντο με ουδέτερο pH.
Με τον τρόπο αυτό τα γλυπτά του γίνονται καταφύγια για θαλάσσιους ενοίκους αλλά και ιδανικές επιφάνειες για να μεγαλώσουν στρώματα από φύκια, σφουγγάρια και στρειδώνα. «Τα δημιουργικά πειράματα του Taylor μας βοηθούν να δείξουμε πώς λειτουργούνε τα οικοσυστήματα των κοραλλιογενών υφάλων», λέει η Helen Scales, η υδροβιολόγος που υπογράφει το φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο Το Υποβρύχιο Μουσείο.
Το γλυπτό που έχει την ονομασία «Ο ακροατής» βοηθά να αποτυπωθεί το εξελισσόμενο ηχοτοπίο ενός νέου υφάλου. Μια ηλεκτρονική συσκευή ηχογραφεί 30 δευτερόλεπτα ήχου περιβάλλοντος κάθε 15 λεπτά. «Ο Aκροατής αφουγκράζεται τον εαυτό του καθώς η θαλάσσια ζωή φτιάχνει την αποικία της μέσα του και εκπέμπει ένα υδάτινο μουρμουρητό που προσελκύει και άλλα πλάσματα τα οποία ψάχνουν για ένα μέρος να ζήσουν.
Σε ένα άλλο γλυπτό του, τον «Φοίνικα», βλέπουμε μια γυναικεία γονατιστή φιγούρα με τα χέρια ανοιχτά προς τον ουρανό ενώ τα θαλάσσια ρεύματα κάνουν τις φτερούγες της να ανοιγοκλείνουν. Αλλά installation απεικονίζουν έναν άνδρα να παρακολουθεί τηλεόραση κι ένα σκαραβαίο της Volkswagen (ιδανικό σπίτι για αστακούς). «Ο Jason μας έχει κάνει ένα σπάνιο δώρο: μας επιτρέπει να δούμε τις ίδιες μας τις ζωές —όλα όσα κάνουμε και όλα όσα θεωρούμε σημαντικά— από την οπτική γωνία ενός εξωγήινου», λέει η Scales.
Ο Taylor βρίσκει πως υπάρχει μια άρρηκτη σχέση ανάμεσα στο παρελθόν του ως street artist και το σημερινό το έργο. «Τα αντικείμενά μου είναι περαστικές στιγμές. Όπως το graffiti μου ξεπλενόταν από τους τοίχους, έτσι και τα γλυπτά μου καλύπτονται από φύκια. Λεπτομέρειες και σχήματα χάνονται οριστικά και επιζούν μοναχά στις φωτογραφίες. Όμως τώρα οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί: αντί να αφήνω εγώ το σημάδι μου στο περιβάλλον, αφήνει το περιβάλλον το σημάδι του πάνω στη δουλειά μου».
Πηγή: BBC
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Εικαστικά
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Βιβλίο
dimart 
Σχολιάστε