Ωδή στη χαρά
—Miroslav Holub—
Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς
Αγαπάς μόνο
όταν εις μάτην αγαπάς.
Δοκίμασε κι άλλο ραδιοανιχνευτή
‘κει που απέτυχαν οι δέκα,
πάρε διακόσια κουνέλια
όταν τα εκατό έχουν πεθάνει:
μόνο αυτό είν’ επιστήμη.
Ζητάς το μυστικό.
Μια λέξη μόνο:
πάλι.
Στο τέλος
ένα σκυλί κρατάει στα δόντια
το ειδωλό του στο νερό,
καρφώνουμε στον ουρανό το νέο φεγγάρι,
σ’ αγαπώ.
Σαν καρυάτιδες
τα υψωμένα χέρια μας
σηκώνουν το γρανιτένιο φορτίο του χρόνου
και νικημένοι
θα κερδίζουμε πάντα.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
dimart 
Σχολιάστε