Αλληλεγγύη ή αχαλίνωτο σεξ;

—της Kate Abbey-Lambertz για την Huffington Post. Απόδοση για το dim/art: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου—

Την Τρίτη που μας πέρασε, οι δημοτικές αρχές της κωμόπολης Έιντριαν του Μίσιγκαν αναγκάστηκαν να αλλάξουν θέση σε ένα έργο γλυπτικής με θέμα την αλληλεγγύη και την αλληλοϋποστήριξη, παρόλο που το ίδιο δημοτικό συμβούλιο είχε πρόσφατα εγκρίνει την τοποθέτησή του. Ο λόγος για αυτή την αναστάτωση ήταν ότι πολλοί κάτοικοι εξέφρασαν παράπονα για το «αισχρό» και «απαράδεκτο» περιεχόμενο του έργου.

Τα αποκαλυπτήρια της «Μπλε Ανθρώπινης Κατάστασης» του Μαρκ Τσάτερλι έγιναν την περασμένη βδομάδα στο Δημαρχείο της κωμόπολης, στο πλαίσιο του προγράμματος για την προώθηση της τέχνης. Στο έργο εκφράζεται η ιδέα ότι «σήμερα, δεν γίνεται να ζει κανένας μόνος: στηριζόμαστε στους άλλους στην προσπάθειά μας να επιβιώσουμε». Η κριτικός τέχνης των Νew York Times Σούζαν Χοντάρα περιέγραψε τις μορφές του Τσάτερλι ως «νηφάλιες», σε «κομψές, στοχαστικές στάσεις».

Άρα, προς τι η φασαρία; Φαίνεται πως, δυστυχώς, πολλοί δεν έπιασαν το μήνυμα της «αλληλοϋποστήριξης» και κατάλαβαν «παρτούζα».

Σχεδόν αμέσως μόλις αποκαλύφθηκε, το έργο του Τσάτερλι ονομάστηκε «το παρτουζογλυπτό», λόγω της επαφής των περιοχών των γεννητικών οργάνων, παρόλο που οι μορφές είναι σαφώς άφυλες. Έτσι πολλοί ήταν οι κάτοικοι που παραπονέθηκαν για το «ακατάλληλο» του έργου.

Ο τοπικός πάστορας Ρικ Στροκάτερ παρατήρησε ότι το έργο συνέπεσε με την έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο διατάγματος που εξασφαλίζει τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, «προστατεύοντας έτσι τη διαστροφή και τη χυδαιότητα». Οι δύο πράξεις συνδυαζόμενες αποδεικνύουν, κατά τον πάστορα, ότι οι Αρχές οδηγούν το Έιντριαν κατευθείαν στα Σόδομα, αφού οι μορφές είναι, επίσης κατά τον πάστορα, άνδρες που επιδίδονται, λέει πάλι ο πάστορας, σε διάφορες σεξουαλικές πράξεις. «Όλοι όσοι γνωρίζω θεωρούν το γλυπτό σκέτη αισχρότητα». Έτσι λέει. Ξέρετε ποιος.

Στο σάιτ του δήμου έφτασαν πλήθος «αηδιασμένα» σχόλια και απαιτήσεις να «προστατεύσει η πόλη την ελευθερία της όρασης» των πολιτών. Ένας αγανακτισμένος δημότης γράφει: «Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ο καλλιτέχνης δεν είχε πρόθεση να εκφράσει τίποτε σεξουαλικό με το άγαλμα, κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί πόσο εύκολο είναι να ιδωθεί το έργο από μια τέτοια σκοπιά. Νομίζω πως είναι πολύ άδικο και κακό να λέγεται ότι όσοι όντως το βλέπουμε έτσι έχουμε “βρώμικο μυαλό” και είμαστε “σεξουαλικά καταπιεσμένοι”. Γιατί τότε “βρώμικο μυαλό και σεξουαλικά καταπιεσμένα” θα πρέπει να είναι και τα παιδιά μου, στην ώριμη ηλικία των 10, 11 και 13 ετών, αφού, χωρίς καμιά προτροπή από τη μεριά μας, αρνήθηκαν ακόμα και να πλησιάσουν το γλυπτό λέγοντας ότι είναι “αηδία”».

Ο Τσάτερλι αιφνιδιάστηκε από τη σεξουαλική αυτή ερμηνεία του έργου του, δηλώνοντας ότι κάτι τέτοιο ούτε που του είχε περάσει από το μυαλό, δείχνει όμως «τι σκέφτονται πραγματικά οι άνθρωποι».

Ο δήμος αρχικά αποφάσισε να αποσύρει εντελώς το γλυπτό και μέχρι τότε να το καλύψει με έναν μπλε μουσαμά, που όμως, σύμφωνα με τον γλύπτη, «το έκανε να φαίνεται ακόμα πιο “ερωτικό”.

Μετά τον καταιγισμό των αρνητικών σχολίων, από άλλη μερίδα κατοίκων ήρθαν πλήθος οι θετικές αντιδράσεις: μια οικογένεια, μάλιστα, αναπαρέστησε ζωντανά το γλυπτό για να δείξει ότι αυτό δεν έχει κανένα σεξουαλικό περιεχόμενο.

Την Τρίτη, ωστόσο, το γλυπτό μεταφέρθηκε σε λιγότερο εμφανές σημείο της πόλης, που βρίσκεται μεν πάλι στο κέντρο, αλλά είναι λιγότερο ορατό από τους περαστικούς.

Ο Τσάτερλι θεωρεί ότι ο δήμος έπρεπε να δείξει πυγμή απέναντι σε όσους αντέδρασαν. «Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι το έκρυψαν», δήλωσε, τονίζοντας ωστόσο πως η εμπειρία του από το Έιντριαν δεν πρόκειται να τον κάνει να αλλάξει την τέχνη του.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποικίλα/επίκαιρα