Το ποίημα της εβδομάδας 10/12

Ο φύλακας των κοπαδιών ΧΧΙΧ

—Φερνάντο Πεσσόα—

Δεν είμαι πάντα όμοιος σ’ αυτό που λέω και γράφω.
Αλλάζω, αλλά δεν αλλάζω πολύ.
Το χρώμα των λουλουδιών δεν είν’ το ίδιο κάτω από τον ήλιο κι όταν περνάει ένα σύννεφο
και τα λουλούδια είναι χρώμα σκιάς.
Όμως, όποιος κοιτάζει βλέπει καλά πως είν’ τα ίδια λουλούδια.
Γι’ αυτό, σαν δείχνω να μην είμαι σύμφωνος με τον εαυτό μου
στυλώστε καλά πάνω μου τα μάτια σας:
αν είχα γυρίσει προς τα δεξιά,
τώρα γύρισα προς τ’ αριστερά,
αλλά είμαι πάντα εγώ, στημένος πάνω στα ίδια πόδια.
Ο ίδιος πάντα, χάρη στον ουρανό και τη γη
και στα μάτια και στα τσιτωμένα αυτιά μου
και στην ξεκάθαρη απλότητα της ψυχής.

Φερνάντο Πεσσόα, Ποιήματα του Αλμπέρτο Καέιρο, εισαγωγή-μετάφραση: Φίλιππος Δρακονταειδής, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1982.

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων