Το βιβλίο της άμμου #16
Οι κουρτίνες ήταν ανοιχτές· ο ήλιος έλουζε λαμπερός την τουαλέτα στο υπνοδωμάτιο. Η Έλεν, ως συνήθως, ήταν ακόμα στο κρεβάτι. Οι μέρες ήταν τόσο μεγάλες. Ξαπλωμένη έτσι στην απαλή, χαυνωτική ζεστασιά του ίδιου του κορμιού της κάτω από την κουβέρτα, τις συντόμευε με πολύ ύπνο, με αόριστες χωρίς αρχή και τέλος σκέψεις, με νυσταλέο διάβασμα βιβλίων. Σήμερα το βιβλίο ήταν τα ποιήματα του Σέλεϊ. «Θερμή ευωδιά», διάβασε, αρθρώνοντας ψιθυριστά αλλά ξεκάθαρα τις λέξεις, «σαν να κυλούσε απ’ το ελαφρύ της φόρεμα…» (με τη φαντασία της είδε μια ψιλόλιγνη μορφή με λευκή μουσελίνα, χαμηλούς ώμους και στητά στήθη) «…απ’ το ελαφρύ της φόρεμα / και τα λυτά μαλλιά της· κι εκεί που κάποιο βόστρυχο / το ίδιο το ανέμισμά της έλυσε… (Τώρα, η μορφή έτρεχε· στα πόδια της, παπούτσια με τετράγωνη μύτη και μαύρες κορδέλες δεμένες χιαστί πάνω από τις λευκές βαμβακερές κάλτσες.)
* * *
Άλντους Χάξλεϋ, Ο τυφλός λυτρωτής, μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Scripta, Αθήνα 2004. (Index #19, Φεβρουάριος 2007).
Εικόνα εξωφύλλου: Marita Peña Mora
* * *
—Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται αποσπάσματα βιβλίων που μιλούν για άλλα βιβλία, πραγματικά ή φανταστικά. Η ανθολόγηση έγινε από τον Γιώργο Τσακνιά για το περιοδικό Index, από το 2006 έως το 2011—
* * *