Η εικαστική μυθολογία της Gina Litherland

—της Ρηγούλας Γεωργιάδου—

Τη συνάντησα τυχαία και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.

Όπως συμβαίνει τόσο συχνά, αναζητώντας κάτι άλλο έπεσα πάνω σ’ έναν πίνακά της — κι έμεινα να τον κοιτάζω μαγεμένη. Για ώρα.

Μαθημένη στις ευκολίες που προσφέρει το Διαδίκτυο, έκανα αμέσως, σχεδόν αυτόματα, μια αναζήτηση στο όνομά της. Κι έβγαλα λαγούς. Με πετραχήλια.

Προηγουμένως ωστόσο είχα κάνει δυο έργα της εικόνα στο προφίλ και στο εξώφυλλό μου στο Φέισμπουκ. Ήταν αυτός ο λίγο σκοτεινός, όσο χρειάζεται, μαγικός ρεαλισμός της. Ή μήπως μαγικός σουρεαλισμός της; Η σύνθεση και τα χρώματα, η θεματολογία και η απόδοσή τους, θαρρείς πως είχαν φτιαχτεί για να εικονογραφήσουν όχι μόνο τις διαθέσεις μου αλλά ακόμα και τις ιστορίες που σκαρφίζεται κάθε τόσο το μυαλό μου (πράγματα καθόλου άσχετα μεταξύ τους). Η Φύση και η μαγεία της, η μαγεία και η φύση της, η πραγματικότητα ως παραμύθι, ως αφήγημα, ως κάπως λοξή ματιά σε πράγματα απλά, καθημερινά αφενός, εξωπραγματικά, φανταστικά από την άλλη. Μια σιωπή που διαπερνά την εικόνα σαν υπόκωφη μουσική, ένα ακατάληπτο μουρμουρητό που σε υποβάλλει. Και τα χρώματα: αυτά τα βαθιά, γήινα, «ώριμα» χρώματα.

Δεν είμαι κριτικός τέχνης, δεν κατέχω καλά την ορολογία. Εκείνο που ξέρω όμως είναι πως η εικόνα ήρθε και κούμπωσε στη διάθεσή μου, αυτό που μεταξύ αστείου και σοβαρού αποκαλούμε «mood of the day». Και έμεινε εκεί, με εξαίρεση ένα σύντομο διάστημα που η εικόνα ένιωσε την ανάγκη να αποδώσει φόρο τιμής στα θύματα των δολοφόνων του Παρισιού.

Μπαίνοντας ο μήνας, ανανέωσα τη γνωριμία και την αγάπη για τα έργα της Gina Litherland, μιας ευγενικής γυναίκας, γεννημένης στο Γκάρι της Ιντιάνα, που από τις πρώτες μέρες κιόλας μου έκανε την τιμή να αποδεχτεί το FB αίτημα φιλίας.

Όπως μας λέει το βιογραφικό της, η Gina Litherland δραστηριοποιείται στον χώρο των εικαστικών τεχνών από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Έχει ασχοληθεί με τη φωτογραφία, την performance, το σχέδιο και τη ζωγραφική. Σπούδασε στο School of the Art Institute of Chicago και έργα, σχέδια και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Το δοκίμιό της για τις σχέσεις μεταξύ της δημιουργικής δραστηριότητας και του φυσικού κόσμου, με τίτλο «Imagination & Wilderness» μπορεί να το βρει κανείς στο Surrealist Women: An International Anthology (University of Texas Press). Έργα της έχουν εκτεθεί στη James Watrous Gallery of the Wisconsin Academy of Sciences, Arts, and Letters στο Madison, το Haggerty Museum of Art στο Μιλγουόκι (2007), και έχει παρουσιάσει αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Corbett vs. Dempsey Gallery του Σικάγου, με πιο πρόσφατη αυτή του 2013.