Η τσόντα

Αυτό δεν είναι τραγούδι #562
Dj της ημέρας, η Χριστίνα Παπαβασιλείου

Γεννήθηκα αργά και πολλά χιλιόμετρα μακριά, δεν τους έζησα αλλά και τι δεν θα έδινα να μπορούσα να ήμουν εκείνο το τριήμερο εκεί.

Για τον Richie Havens, πάλι, δεν μπορώ να φανταστώ τι θα ήταν γι’ αυτόν να ανοίγει αυτή την συναυλία. Και καλά την άνοιξε, δεν τον αφήνανε να φύγει από την σκηνή, γιατί οι επόμενοι καλλιτέχνες που θα συνέχιζαν είχαν αργήσει να φτάσουν, οι δρόμοι που πήγαιναν στο φεστιβάλ ήταν όλοι κλεισμένοι, οπότε έπρεπε συνεχίζει και να συνεχίζει να γεμίσει τον χρόνο. Έπαιζε για τρεις ώρες ότι ήξερε και δεν ήξερε και στο τέλος πια όταν του είχαν τελειώσει όλες οι μουσικές, θυμήθηκε ένα παλιό θρησκευτικό κομμάτι πάνω στο οποίο άρχισε να αυτοσχεδιάζει και που έγινε το freedom. Η τσόντα δηλαδή ήταν αυτό που μας έμεινε ακόμα στα αυτιά μας.

Τι κι αν του λείπουνε κάποια δοντάκια και ψευδίζει το τραγούδι, συμπληρώνει με πάθος και δύναμη τους φθόγγους και τα σύμφωνα που χάνονται, οι δε στίχοι είναι οχτώ επαναλαμβανόμενες προτάσεις, (όχι ότι χρειαζόντουσαν κι άλλες) ενώ το κλείσιμο της τελευταίας είναι ακατάληπτο και δεν νομίζω ούτε ο ίδιος να θυμήθηκε ποτέ, τι έλεγε.

Freedom
Sometimes I feel like a motherless child
A long long way from my home
Sometimes I feel like Im almost gone
A long long way from my home
Clap your hands, clap your hands
I got a telephone in my bosom
And I can call him up from my heart
A long long way from my home
I need my brother, brother
When I need my mother, mother

Hey, yeah ακατάληπτο.

Έτσι στο τέλος, τόσο χαμένος στη μουσική του ή τόσο εξαντλημένος, που δεν περιμένει καν για το χειροκρότημα, σκυφτός και κάθιδρος, αποχωρεί συνεχίζοντας να παίζει την κιθάρα του μέχρι έξω από την σκηνή.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

* * *