Αυτό δεν είναι τραγούδι #678
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Ζαχαριάδης
Ήταν σε μια κασέτα που είχα λιώσει (ναι, τότε που ακούγαμε κασέτες με το γουόκμαν). Το άκουγα ξανά και ξανά και φαντασιωνόμουν ατέλειωτες πεδιάδες στο Μιντγουέστ και αυτοκίνητα και ον δε ρόουντ (και στο τέλος του δρόμου, τη Ντέιζι Ντιουκ να με περιμένει με μια παγωμένη μπύρα). Μέχρι που η σακαράκα μου έμεινε στον κάμπο της Θεσσαλίας, κάπου ανάμεσα στο Νέο Μοναστήρι και στο πουθενά, και τότε δεν είχαμε κινητά και δεν είχα και εξπρές σέρβις και το ξανάκουσα βέβαια τότε, περπατώντας στην άκρη του δρόμου, δεν ήταν η Route 66, δεν θα το ‘λεγα, το άκουγα όσο άντεχαν οι μπαταρίες του γουόκμαν, όχι, δεν ήταν η Route 66, δεν πέρασε ο Ντιν Μόριαρτι με καμιά κλεμένη Σεβρολέτ αλλά ο κυρ Θύμιος από την Καρδιτσομαγούλα, να ‘ναι καλά ο άνθρωπος, τι φριχτή και αξέχαστη ταλαιπωρία όμως — και, κυρίως, στο τέλος δεν με περίμενε η Ντέιζι Ντιουκ με μια παγωμένη μπύρα.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 