This is the end

—του Γώργου Γλυκοφρύδη για τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα—

με αφορμή τη βράβευση της Έλεν ντε Τζένερις από τον Μπαράκ Ομπάμα

Ο Τραμπ πήρε το αξίωμα εκμεταλλευόμενος την κλασική ιδεοληπτική αγκύλωση: δεν αγγίζουμε το Σύνταγμα (εδώ και περίπου 250 χρόνια.) Διότι η πλειοψηφία δεν ψήφισε Τραμπ· ψήφισε Κλίντον, με 2.000.000 ψήφους διαφορά… Κλασική μέθοδος κατάληψης της Εξουσίας. Και ο Χίτλερ το ίδιο έκανε: πάτησε σε νομικές τρύπες.

Αλλά η κατάληψη της εξουσίας με αυτόν τον τρόπο έχει ξεκινήσει παντού στον πλανήτη. Ο φασισμός εκδικείται. Ό,τι κέρδισε η ανθρωπότητα από το 1960 και μετά χάνεται αργά αλλά σταθερά.

Οι gay και πάλι θα κρύβονται.

Ο κόσμος θα παντρεύεται με παπά και με κουμπάρο (θέλει δε θέλει).

Τα παιδιά θα βαφτίζονται είτε θέλουν οι γονείς είτε δε θέλουν.

Οι φούστες θα μακρύνουν. Τα μαλλιά θα κοντύνουν. Αλλά αλλιώς. Όχι όμορφα.

Τα εμβόλια δεν θα γίνονται.

Η Γη πιθανόν να είναι επίπεδη.

Μας ψεκάζουν. Είναι γεγονός. Το είπε και συγγραφέας.

Έτσι, η εξουσία μιας συντηρητικής Δεξιάς φαντάζει παράδεισος μπροστά στον φασισμό των Τραμπ. Είδατε; Οι φιλελεύθεροι, οι κεντρώοι, οι σοσιαλιστές, οι αριστεροί, πόσο μάλλον οι κομμουνιστές ή οι αναρχικοί καλό είναι να επιστρέψουν εκεί όπου ήταν πάντοτε: στα χαμηλοτάβανα μπαρ ή στα μπιστρό και στις καπνισμένες τις ταβέρνες. Εξάλλου, αυτοί φταίνε για τα πάντα.

Να ήταν άραγε όλα προσχεδιασμένα;