Σκιά
—Γκιγιώμ Απολλιναίρ—
Μετάφραση: Μανόλης Αναγνωστάκης
Ιδού εσείς εδώ δίπλα μου πάλι
Θύμησες των συντρόφων μου στις μάχες σκοτωμένων
Θύμησες που δεν κάνετε παρά μονάχα μια
Όπως δεν κάνουν παρά ένα μαντύα εκατό προσανάμματα
Όπως αυτά τα εκατομμύρια οι πληγές δεν κάνουν παρά ένα άρθρο εφημερίδας
Άυλη όψη και τεφρή που είχατε πάρει
Το μεταβαλλόμενο σχήμα του ίσκιου μου
Ένας Ινδός ενεδρεύοντας μες στην αιωνιότητα
Σκιές που σέρνεστε δίπλα μου
Μα δε μ’ ακούτε πια
Δε θα γνωρίσετε πια τα θεϊκά τραγούδια που ψάλλω
Ενώ εγώ σας ακούω κι ακόμα σας βλέπω
Πεπρωμένα
Σκιά πολύμορφη ο ήλιος να σε βλέπει
Εσείς που μ’ αγαπάτε τόσο που να μη μ’ εγκαταλείψετε ποτέ
Και που χορεύετε στον ήλιο χωρίς να σηκώνετε σκόνη
Σκιά μελάνη του ήλιου
Γραφή του φωτός μου
Θήκη των θλίψεων
Ένας θεός που ταπεινώνεται
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
dimart 
Σχολιάστε