—ένα διήγημα της Χριστίνας Ντούση— Γεννήθηκε μια υγρή μέρα του Φεβρουαρίου του ΄59. Έβρεχε καταρρακτωδώς, η μαμή ήταν κοντά, αλλά ο πατέρας του ήθελε μαιευτήριο

—ένα διήγημα της Χριστίνας Ντούση— Γεννήθηκε μια υγρή μέρα του Φεβρουαρίου του ΄59. Έβρεχε καταρρακτωδώς, η μαμή ήταν κοντά, αλλά ο πατέρας του ήθελε μαιευτήριο
— του Παναγιώτη Πούτου— And I still have other smothered memories, now unfolding themselves into limbless monsters of pain. Vladimir Nabokov, Lolita — Τι
—ένα διήγημα του Βασίλη Πεσμαζόγλου— Ιούνιος 2018, Αθήνα Το κουδούνι χτύπησε επίμονα. Ή έτσι του φάνηκε. Ανοίγοντας την πόρτα, ο Μάνος αντίκρισε δύο καλογυμνασμένους τύπους.
—της Χριστίνας Ντούση— Ένα φωτεινό ιουλιάτικο πρωινό του 364 π.Χ., η Ηγησώ, κόρη του Απολλόδωρου από τον Κολωνό και σύζυγος του Τηλεφάνη από τον
—του Σπύρου Παύλου— Θα απαντήσω στην ερώτησή σας. Δεν έχω αναφερθεί ποτέ σ’ αυτή μου την ιδιότητα και σας ευχαριστώ πολύ που μου δίνετε την
—της Κλειώς Ευαγγελάκου— Ξυπνά το πρωί με κεφάλι βαρύ από την υγρασία και τη συννεφιά, περάσαμε τα μισά του Οκτώβρη και ο χειμώνας αρχίζει δειλά