Ετικέτα: Κούγκι
-
Για να ζήσει η χώρα: ΝΑΙ!
—του Σταύρου Ζουμπουλάκη— Όποιος έζησε το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1974 αισθάνεται πολύ δυσάρεστα για τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε τούτο το δεύτερο δημοψήφισμα μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Μέσα σε πέντε μέρες καλούνται οι πολίτες να αποφασίσουν για μια οικονομική πρόταση, μη οριστική, την οποία δεν έχουν διαβάσει και πολλοί από αυτούς δεν μπορούν…
-
Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Το επίκαιρο τηλεοπτικό «επεισόδιο» του καβγά μεταξύ του Γρηγόρη Ψαριανού και της Θεανώς Φωτίου υπενθύμισε σε όλους μας τη σημασία της λεκτικής βίας στα χρόνια της κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, εδώ και καιρό, διαμορφώσει ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο πολιτικής αντιπαράθεσης: «γερμανοτσολιάδες», «εθνοπροδότες», «δωσίλογοι», «κουίσλιγκς», «μερκελιστές», «πέμπτη φάλαγγα», «εκπρόσωποι…
-
Το Κούγκι της παιδείας
—του Γιώργου Παγουλάτου— Είπε ο πρωθυπουργός ότι οι επιλογές της παιδείας δεν είναι ιδεολογικά ουδέτερες, έχουν ιδεολογικό περιεχόμενο. Αυτό ακριβώς φοβόμαστε. Όσοι απέδιδαν τις πρώτες κινήσεις του υπουργείου Παιδείας μόνο σε προχειρότητα, ρεβανσισμό και έλλειψη προγραμματικού βάθους, τώρα μπορούν πραγματικά να ανησυχούν. Από τα πρώτα της βήματα η ηγεσία Μπαλτά-Κουράκη στοχοποίησε όσες ισχνές δομές αξιολόγησης,…
-
Ο Καμμένος τη φωτιά δεν τη φοβάται
—Κυριολεξίες #39 / Η Εύη Τσακνιά εικονογραφεί μια κυριολεξία κάθε δεύτερη Κυριακή— Ο Καμμένος τη φωτιά δεν τη φοβάται * * * #tip: πατήστε πάνω στην εικόνα —όχι να πατήσετε εσείς, κάντε απλώς κλικ— για να τη δείτε σε μεγάλο μέγεθος Εδώ άλλες κυριολεξίες από την Εύη Τσακνιά και το dim/art
-
Φεύγουν καράβια
Αυτό δεν είναι τραγούδι #240 Dj της ημέρας, η Stucano Closer Τι μου θύμισε ο Πάνος Καμμένος χθες, αναφερόμενος στο Κούγκι… Δευτέρα Γυμνασίου, η διευθύντρια θέλει να ανεβάσουμε στο καινούργιο θέατρο του Γυμνασίου την παράσταση «Κούγκι, τόπος μαρτυρίου» που είχε γράψει η ίδια. Ο καλύτερος φίλος μου παιρνει τον ρόλο του Φώτου Τζαβέλα, αρχηγού των Σουλιωτών.…
-
Καλόγερε, τι καρτερείς, κλεισμένος μες το Κούγκι;
—του Γρηγόρη Καραγρηγορίου— Ε, ρε τι μου θύμισες με το Κούγκι, κύριε υπουργέ μου. Ο θείος έμενε για λίγα χρόνια στο σπίτι της μάνας του, της γιαγιάς μας, μετά από μια ζωή εργένικη και χωρίς φρένο, με κρασί, αποστάγματα, καλή παρέα, γυναίκες, εγγλέζικα κασμίρια και ταξίδια· κι εμείς, η μαρίδα, γυρνάγαμε από το δημοτικό στη…
dimart 