Ετικέτα: Λονδίνο
-
Granny Takes a Trip
— της Ζέφης Κόλια— H τρέλα των μπουτίκ (boutique-mania) μεσουράνησε στο Λονδίνο των sixties. Ιδιοκτήτες ήταν συνήθως μοντέρνοι νεαροί που άνοιγαν μαγαζιά με σκοπό να πουλάνε hip ρούχα στους συνομηλίκους τους. Αυτές οι μικρές, πρωτοποριακές μπουτίκ λειτούργησαν σαν στιλιστικές γιάφκες ανάμεσα στους ψαγμένους πιτσιρικάδες που συναντιόντουσαν εκεί όχι μόνο για να ψωνίσουν αλλά και για…
-
The Green Door
Αυτό δεν είναι τραγούδι #827 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης Το “The Green Door” είναι ένα ποπ τραγουδάκι του 1956, σε μουσική του Bob Davie (που παίζει και το ωραίο πιανάκι) και στίχους του Marvin Moore. Οι στίχοι μιλάνε για ένα κλαμπ με πράσινη πόρτα απ’ όπου ακούγεται πιάνο, ο καπνός βγαίνει ντουμάνι και…
-
Ghosts of Cable Street
Αυτό δεν είναι τραγούδι #818 Dj της ημέρας, ο Παναγιώτης Πούτος To 1985 το πανκ συγκρότημα The Men They Couldn’t Hang κυκλοφόρησε τον δίσκο How Green Is The Valley από τον οποίο τρία τραγούδια βγήκαν σε σινγκλ — το ένα, που είχε τίτλο Ghosts of Cable Street ήταν αφιερωμένο στην μάχη τής Cable Street, που είχε…
-
«Είμαι Ευρωπαίος, τελεία και παύλα»
Συνέντευξη του Will Self στον Philippe Bernard, ανταποκριτή της Le Monde στο Λονδίνο (Le Monde, «Απόψεις», 16-6-2016). —Μετάφραση για το dim/art: Κάτια Χαρικιοπούλου— Ο Will Self είναι βρετανός συγγραφέας. Τα δύο τελευταία του μυθιστορήματα Walking to Hollywood (2010) και Umbrella (2012) τον κατέστησαν κυρίως γνωστό στο γαλλικό αναγνωστικό κοινό. Στα ελληνικά κυκλοφορούν δύο βιβλία του από τις εκδόσεις Οξύ: Η ποσοτική…
-
Ζαχά Χαντίντ: κτίρια, τροφή προς σκέψη
H Ζαχά Χαντίντ, η πρώτη γυναίκα που κέρδισε ποτέ το Αρχιτεκτονικό Βραβείο Pritzker, πέθανε χθες στο Μαϊάμι, σε ηλικία 65 ετών, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο. —Δεν θεωρώ ότι ο ρόλος της αρχιτεκτονικής είναι απλώς να προσφέρει ένα καταφύγιο ή να οριοθετήσει έναν χώρο. Δουλειά κανονικά της αρχιτεκτονικής είναι να μας ενθουσιάζει, να μας ηρεμεί, να μας…
-
Ο παράδεισος έχει πολλές πόρτες
Το πρωί μαθηματικός, το βράδυ καλλιτέχνης: φαίνεται πως οι διπλές ιδιότητες είναι οικογενειακό χαρακτηριστικό των Γκαρέμ. Σε δύο πρόσφατες εκθέσεις στο Λονδίνο εκτέθηκαν έργα του Αϊλάν Γκαρέμ, αδελφού του διεθνώς γνωστού καλλιτέχνη Αμπντουλνασέρ Γκαρέμ, ο οποίος είναι πρώην αξιωματικός του σαουδαραβικού στρατού. Η πιο πρόσφατη έκθεση (στην Γκαλερί Μπρουνέι της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών, μέχρι…
-
Street selfie
Το τελευταίο έργο των Ador & Semor στο Κάμντεν (Λονδίνο) είναι ένα μεταμοντέρνο αυτοαναφορικό παιχνίδι της street art: γκρουπ τουριστών βγάζει selfie μπροστά σε έργο του Μπάνκσυ — της μεγαλύτερης «φίρμας» του χώρου, του πρώτου και μάλλον μοναδικού street artist που απασχόλησε κατ’ επανάληψη τα μέινστριμ ΜΜΕ κι έγινε γνωστός παγκοσμίως, στο ευρύ κοινό. Οι δύο γάλλοι…
-
Η underground rockabilly σκηνή του Λονδίνου
Πώς η περιέργεια ενός φωτογράφου οδήγησε στη δημιουργία ενός αρχείου όπου καταγράφεται μια μυθοποιημένη μουσική (υπο)κουλτούρα Τη δεκαετία του 1980, ενώ σπούδαζε graphic design στο Λονδίνο, ο Adrian Sensicle γνώρισε κάποιον με το ψευδώνυμο “Rockin’ Dave”, που τον μύησε στην ροκαμπίλυ σκηνή της πόλης. Ο Adrian τράβηξε πάρα πολλά μέτρα φιλμ· σήμερα, μετά από 30 χρόνια, επιστρέφει…
-
Καίτοι μη εννοούντες
Συμβολή στην εθνική μας αυτογνωσία —της Αγγέλας Καστρινάκη— Οι Έλληνες έχουμε αυτοπεποίθηση στις ξένες γλώσσες. Ο Δημήτριος Βικέλας αφηγείται στα Απομνημονεύματά του την εντύπωσή του από την παρουσία του Ανδρέα Ρηγόπουλου ενώπιον Άγγλων του Λονδίνου, το 1853 (τη σκηνή την ξετρύπωσε ο Αλέξης Πολίτης). Ο Ρηγόπουλος επρόβαλεν εις την εξέδραν σείων την μακράν του κόμην…
-
Moving Athens
Κάτω από τον θόρυβο της κίνησης των πεζών και των οχημάτων, κάτω από το μουρμουρητό της καθημερινότητας ή τη βουή των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων, πίσω από τη ντάλα του καλοκαιρινού ήλιου ή τη λάμψη των φλας των ξένων ανταποκριτών, η Αθήνα, όπως κάθε πόλη, εξακολουθεί να ζει και να κινείται στον δικό της, υπόγειο ρυθμό. Τον ρυθμό που, όταν καταφέρεις να…
-
«Γερμανοτσολιάς» ή Βύρων
—της Ξένιας Κουναλάκη— Τα ανήσυχα καλοκαιρινά βράδια η πλατεία Συντάγματος γεμίζει τηλεοπτικά συνεργεία, και οι ξένοι δημοσιογράφοι κάνουν τα stand ups τους πλάι στους θορυβώδεις σκέιτερς, που προσφέρουν ενδιαφέροντα πλάνα στα ούτως ή άλλως συναρπαστικά ρεπορτάζ τους. (Όπως είχε σχολιάσει πρόσφατα και ο σκιτσογράφος της «Κ» Δημήτρης Χαντζόπουλος, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ έχει σκίσει τα πτυχία…
-
Αναμνήσεις ενός Ευρωπαίου
—του Ηλία Μαγκλίνη— «Κάποια γενιά θα τύχαινε να ζήσει μια επανάσταση, η δεύτερη μια στάση, η τρίτη έναν πόλεμο, η τέταρτη ένα λιμό, η πέμπτη μια γενική πτώχευση — και μερικές ευλογημένες χώρες, όπως και κάποιες ευλογημένες γενιές, δεν γνώρισαν τίποτα απ’ όλα αυτά». Ο κύριος Γκρι διαβάζει φωναχτά από το βιβλίο Ο κόσμος του…
dimart 