Ετικέτα: Νίκος Ξυλούρης
-

Μαλαματένια λόγια
Αυτό δεν είναι τραγούδι #1396 DJ της ημέρας, η Ουρανία Σόκαλη Τα «Μαλαματένια λόγια» είναι ένα τραγούδια που 44 χρόνια μετά την κυκλοφορία του ακούγεται ακόμα. Από τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη μέχρι τον Γιάννη Χαρούλη, τρεις γενιές ερμηνευτών (και ακροατών, κατά συνέπεια) το κρατούν με μεγάλη επιτυχία στην επικαιρότητα. Θεωρείται ήδη κλασικό. Και δικαίως: πρόκειται για…
-

Ο πόνος
Αυτό δεν είναι τραγούδι #881 Dj της ημέρας, η Τσαμπίκα Χατζηνικόλα Να πονάς από μεγάλη χαρά. Ήταν η ευχή που μου έδωσε κάποτε ένας φίλος σε δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Σπάνιο πράγμα να πονάς από χαρά, και δύσκολο. Μόνο από απώλειες πονάμε τελευταία. Και ο πόνος στο στήθος είναι μόνιμος, μα της χαράς έντονος…
-

Η θειά Πιπίνα, το φασκόμηλο κι ο Ερωτόκριτος
Αυτό δεν είναι τραγούδι #691 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Η μητέρα μου, η γαζία, το καναρίνι, έχουν σμίξει αχώριστα, αθάνατα μέσα στο μυαλό μου΄ δεν μπορώ πια να μυρίσω γαζία, ν΄ακούσω καναρίνι, χωρίς ν΄ανέβει από το μνήμα της —από το σπλάχνο μου— η μητέρα μου και να σμίξει με τη μυρωδιά τούτη και…
-

Η μπαλάντα του κυρ-Μέντιου
Αυτό δεν είναι τραγούδι #646 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη — Άκη, πες μου το πρώτο ελληνικό τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό (εκτός από το «Ήτανε μια φορά»). — «Η μπαλάντα του κυρ-Μέντιου». — Και γιατί; — Νομίζω… γιατί το έχω ακούσει άπειρες φορές, γιατί μου έχεις εξηγήσει από παιδί τι θέλει να…
-

Ο ήλιος εβασίλεψε
Αυτό δεν είναι τραγούδι #637 Dj της ημέρας, η Λίζα Γεραλή Για έναν περίεργο λόγο τέτοια μέρα κάθε χρόνο ακούω τον δίσκο «Παραστάσεις» του Χρήστου Λεοντή. Δίσκος παλιός, του 1975, κι όχι από τους πολύ γνωστούς. Ωστόσο δεν ξέρω γιατί μου κάνει πιο «στο κλίμα» από όλους τους δίσκους που έχουν σχέση με τη μέρα.…
-

Κόσμε χρυσέ
Αυτό δεν είναι τραγούδι #565 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη 2002, Ιούλιος, Λυκαβηττός. Συναυλία αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη, που κανείς μας δεν έχει ξεχάσει τόσα χρόνια μετά. Καλεσμένοι του περιοδικού «Δίφωνο» που την διοργανώνει ο Ψαραντώνης, οι Χαΐνιδες, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Λιδάκης, ο Θηβαίος κι άλλοι πολλοί. Κι ένας νεαρούλης, που κανείς μας…
-

Του θάνατου παράγγειλα
Αυτό δεν είναι τραγούδι #511 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Είναι απίστευτο πόσο έντονα καταγράφονται στη μνήμη τα ακούσματά μας από τον καιρό που ήμασταν παιδιά, και πώς ξαφνικά τα ανακαλούμε. Μέρες τώρα «παίζει» στο μυαλό μου η «Ακολουθία» του Χριστόδουλου Χάλαρη. Δίσκος του 1974 — μωρό ήμουνα, αλλά μαζί με τα «Παιδικά» του…
-

Την εικόνα σου σεβάστηκα
Αυτό δεν είναι τραγούδι #416 Dj της ημέρας, η Ελένη Κεχαγιόγλου «Την εικόνα σου σεβάστηκα» γράφει ο Μιχάλης Κατσαρός, ο παιγνιώδης αντισυμβατικός, που αμφισβητούσε «το νωθρό και γλυκανάλατο λυρισμό». Ο Μιχάλης Κατσαρός, λοιπόν, ο είρων εκκεντρικός με τον αντιεξουσιαστικό λόγο, που απομονώθηκε από την Αριστερά και αγανακτούσε με την κοινωνική υποκρισία, αντιλαμβανόταν ότι η εικόνα…
-

Φύσα αεράκι, φύσα με
Αυτό δεν είναι τραγούδι #399 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Κανονικά τέτοια μέρα, άλλα χρόνια, έπρεπε να ετοιμάζω βαλίτσες. Ο Αύγουστος ήταν πάντα μήνας διακοπών – κλείνανε το μαγαζί οι γονείς μου, φεύγαμε από την πρώτη μέρα αν ήταν δυνατό. Τα εισιτήρια βγαλμένα πολύ καιρό πριν, ιεροτελεστία για να φορτωθεί το αυτοκίνητο με όλα…
-

«Μια μέρα θα γενεί σπουδαίος»
Νίκος Ξυλούρης, 7/7/1936-8/2/1980 Ανώγεια, 7 Ιουλίου, κάπου στο τέλος της δεκαετίας του ’30. Στο σπίτι του Γιώργη του Ξυλούρη του καφετζή έχουν πανηγύρι. Η Ελευθερία, η γυναίκα του, μετά από τρεις «θηλυκές» γέννες φέρνει στον κόσμο το πρώτο αρσενικό της φαμίλιας, τον Νικόλα. Γειτόνισσες, συγγένισσες κι η θεια που ‘χει καημό με την «ατυχία» τ’…
-

Είδα τον παππούλη μου
Αυτό δεν είναι τραγούδι # 365 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Κάθε που τα φέρνω δύσκολα, βλέπω στον ύπνο μου τον παππού μου. Πέθανε νέος, αφού ένα χρόνο πάλεψε με καρκίνους – πολλά χρόνια πριν, δεν ξέραμε τόσα όσα σήμερα. Το παράξενο ήταν πως ο παππούς έζησε μια ζωή στη φύση, δεν κάπνισε ποτέ,…
-

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου
Αυτό δεν είναι τραγούδι # 290 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Ζόρικη μέρα η Μεγάλη Παρασκευή. Είναι η μόνη που νιώθω πως μπορώ να συμμετέχω στο δράμα του Ιησού, σύμφωνα με τις Γραφές. Δεν με τράβηξαν ποτέ οι υπόλοιπες «τελετουργίες» — αλλά οι ύμνοι της Μ. Παρασκευής, ειδικά εκείνο το «ω γλυκύ μου έαρ»… Δεν είναι…