Ετικέτα: Συρία
-
Ένας μάρτυρας της αρχαιολογίας
—του Νικόλα Ζώη— Είχε διατελέσει διευθυντής των αρχαιοτήτων και των μουσείων της Παλμύρας από το 1963 έως το 2003 – σχεδόν μια ζωή. Τόση ήταν η αγάπη του για το παρελθόν της αρχαίας πόλης της Συρίας, που συνέχισε να πραγματοποιεί έρευνες στην περιοχή μέχρι και δώδεκα χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του. Το μόνο που θα…
-
Bel share θα πει «στο δρόμο»
Αυτό δεν είναι τραγούδι #1047 Dj της ημέρας, ο Παναγιώτης Πούτος Khebez Dawle σημαίνει «κρατικό ψωμί». Στη Συρία η κυβέρνηση του Άσαντ χρηματοδοτούσε την παραγωγή ψωμιού για τους πολίτες και η φράση είχε φτάσει να συμβολίζει τη σταθερότητα που εξασφάλιζε το κράτος. Μια ισχνή ευημερία με κόστος την έλλειψη ελευθερίας και την εξάρτηση από την…
-
Ο επίμονος κηπουρός
Ο πόλεμος και τα λουλούδια μοιάζουν δυο πράγματα που η ζωή σαν να μη θέλει να συνυπάρχουν. Κι όμως, μέσα στη φρίκη του πολέμου στη Συρία, στο ρημαγμένο Χαλέπι, τα λουλούδια εξακολουθούσαν να ζουν, να μεγαλώνουν και να ανθίζουν χάρη στο πείσμα ενός επίμονου κηπουρού, του τελευταίου, που μέσα στα χαλάσματα δεν εγκατέλειψε την πίστη…
-
«Έλα να με σώσεις»
—της Νατάσσας Συλλιγνάκη— Το Γραφείο Τύπου των Επαναστατικών Δυνάμεων της Συρίας (Revolutionary Forces Media Office in Syria — RFS) δημοσίευσε φωτογραφίες παιδιών να κρατούν σκίτσα με φιγούρες Pokémon. Οι εικόνες αυτές πλημμύρισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το μήνυμα των παιδιών είναι «Είμαι εδώ, έλα να με σώσεις». Πάνω στις ζωγραφιές αναγράφονται και οι πόλεις που ζουν…
-
Ο πιο μακρύς δρόμος
—της Μαρίας Κατσουνάκη— Όταν ακούς ανθρώπους που ασχολούνται με το προσφυγικό να μιλούν για το θέμα, αντιλαμβάνεσαι πόσο σύνθετο είναι, πόσο ψεύτικα ηχούν τα «μοιρολόγια», πόσο και η ελάχιστη συναίσθηση ευθύνης επιβάλλει όλο και λιγότερα λόγια. Η σύνθεση του πάνελ την περασμένη Δευτέρα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος περιλάμβανε δύο δημιουργούς και δύο «ειδικούς»: τη σκηνοθέτιδα…
-
Εκ Συρίας
Αυτό δεν είναι τραγούδι #615 Dj της ημέρας, ο Παναγιώτης Πούτος Η νεοελληνική γραμματεία ξεκινά με το έπος του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα. Διγενής, επειδή η μητέρα του ήταν Ρωμιά, αλλά ο πατέρας του Σαρακηνός: ο Μουσούρ, αμιράς τής Συρίας. Από τη Συρία καταγόταν ο Ρωμανός ο Μελωδός, που χαρακτηρίστηκε «Πίνδαρος» της εκκλησιαστικής ποίησης. Τελειοποίησε το…
-
Τρομοκρατία και όψεις του ελληνικού αντιδυτικισμού
—του Παναγιώτη Πούτου για τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα— Από τις 31 Οκτωβρίου μέχρι τις 13 Νοεμβρίου το Ισλαμικό Κράτος έκανε τρεις τρομοκρατικές επιθέσεις έξω από τα de jure σύνορα της Συρίας: ανατίναξε το αεροπλάνο της Metrojet σκοτώνοντας 224 άτομα, δύο ισλαμιστές καμικάζι ανατινάχθηκαν στη Βηρυττό στις 12 Νοεμβρίου σκοτώνοντας 43 άτομα και στις 13 Νοεμβρίου…
-
Συμψηφισμοί και υστερία
—της Ξένιας Κουναλάκη— Παρακολουθώ τις συζητήσεις που διεξάγονται στην Ελλάδα μετά τα γεγονότα του Παρισιού. Η αυθόρμητη, σχεδόν αταβιστική, αντίδραση είναι αυτή του συμψηφισμού. Λίγες ώρες αφότου νεαρά παιδιά κείτονταν ακόμη σε λίμνες αίματος σε έναν συναυλιακό χώρο, άρχισαν οι «αθώες» απορίες: «Ναι, αλλά γιατί δεν ταυτιστήκαμε με τους νεκρούς της επίθεσης στη Βηρυτό; Γιατί…
-
Ακήρυχτοι Πόλεμοι
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Θέατρα, γήπεδα, εστιατόρια, δρόμοι, στέκια, χώροι ψυχαγωγίας: το «ιερό μίσος» αυτή τη φορά επέλεξε να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, επιλέγοντας ως στόχο την ίδια την καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών. Το μακελειό στο Παρίσι δεν ήταν η πρώτη πράξη ενός ακήρυχτου πολέμου αλλά η τελευταία αιματηρή πρόκληση σε…
-
Χωρίς το φουστάνι της γιαγιάς
—της Ελένης Κεχαγιόγλου για τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα— Στα νέα της ημέρας κυριαρχεί το προσφυγικό ζήτημα, η αδυναμία ή, μάλλον, η δυσφορία της Ευρώπης για την υποχρέωσή της να βρει μια λύση για τις ταλαιπωρημένες υπάρξεις που κατά τραγική ειρωνεία επιχειρούν να σωθούν από τον πόλεμο ρισκάροντας (και ενίοτε χάνοντας) τη ζωή τους…
-
Σεμνή τελετή
—της Ξένιας Κουναλάκη— Ήταν μια σεμνή τελετή. Ο υπουργός Αμυνας παρήλασε αποφασιστικά πάνω στο κόκκινο χαλί, που ξεδιπλώθηκε στην παραλία της Σαλαμίνας, ενώ η αστερόεσσα και ο Union Jack κυμάτιζαν περήφανα (όσο και παράφωνα) για να υπογραμμίσουν τη σημασία της στιγμής. Επέτειος της ομώνυμης ναυμαχίας γαρ, ευκαιρία για λίγο καρναβάλι ακόμη, τοπικές φορεσιές, αγήματα και…
-
Το πρόσωπο της γιαγιάς μου
—του Μιχάλη Κυριακίδη— H Μαρία ήταν μια κοπέλα 24 ετών, παντρεμένη με τον Νικόλα με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, δύο κοριτσάκια. Ζουσε σε ένα χωριό της Σαμψούντας, στον Πόντο. Το 1922, οι Νεότουρκοι συνέλαβαν τον Νικόλα και τον κρέμασαν. Η Μαρία μαζί με τα δύο παιδιά της 3 και 4 ετών και τους συγχωριανούς…
dimart 