Βιβλιοθηκονόμοι, ποιοι στ’ αλήθεια είστε;

Ιαν. 6, 2015

—

—της Roz Warren / μετάφραση για το dim/art: Ελευθερία Κοσέογλου—

Εδώ και δεκαπέντε χρόνια εργάζομαι στο δανειστικό τμήμα της τοπικής δημόσιας βιβλιοθήκης και, πρέπει να σας πω, λατρεύω τη δουλειά μου, αν και πλέον η δουλειά μου έχει αλλάξει πολύ. Όταν πρωτοήρθα στη βιβλιοθήκη, ασχολούμουν μόνο με βιβλία. Σήμερα, οι επισκέπτες εξακολουθούν βέβαια να δανείζονται βιβλία, αλλά κυρίως έρχονται στη βιβλιοθήκη για να χρησιμοποιήσουν τους υπολογιστές, να δανειστούν DVD ή audio books και επίσης για να μάθουν πώς μπορούν να «κατεβάσουν» διάφορα σε διάφορες συσκευές.

Εντωμεταξύ, το προσωπικό διαρκώς μειώνεται και το κοινό ενθαρρύνεται να χρησιμοποιεί το αυτόματο σύστημα δανεισμού, καθώς και να πληρώνει το πρόστιμο καθυστερημένης επιστροφής και να ανανεώνει τον δανεισμό online.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πόσο χρήσιμο είναι το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου σήμερα; Τι σημαίνει να είσαι βιβλιοθηκονόμος τον 21o αιώνα; Ποιοι στ’ αλήθεια είμαστε και πώς μας βλέπει ο κόσμος; Οπότε, αποφάσισα να κάνω μια γρήγορη έρευνα στο Google και να μάθω.

Ξεκίνησα την αναζήτηση πληκτρολογώντας τη φράση: «Οι βιβλιοθηκονόμοι είναι» και το Google συμπλήρωσε αυτόματα από μόνο του τα παρακάτω:

ηγέτες στον πόλεμο κατά της άγνοιας
περίεργοι
εραστές των βιβλίων
κρυψίνοες
ξεπερασμένοι
απίθανοι
άπαιχτοι
φοβεροί τύποι
ήρωες

Βλέποντας τα αποτελέσματα, αναρωτήθηκα: Είμαι ερωμένη βιβλίων; Ναι είμαι, χωρίς αμφιβολία. Είμαι άπαιχτη; Λοιπόν, πράγματι αισθάνομαι λίγο ηρωίδα όποτε καταφέρνω να εντοπίσω ένα βιβλίο που έχει τοποθετηθεί λάθος στα ράφια, και να το παραδώσω στα χέρια του ανθρώπου που το ψάχνει απεγνωσμένα και αγωνιά να το διαβάσει.

Εντάξει, καλά τα πρώτα αποτελέσματα, αλλά σαν κάτι να μου έλειπε από τη γενική εικόνα. Είπα λοιπόν να συνεχίσω την έρευνά μου σε αγαπημένες μου μηχανές αναζήτησης. Και ναι, το παραδέχομαι, έχω τις προτιμήσεις μου ως προς τις μηχανές αναζήτησης — στο κάτω κάτω, τι βιβλιοθηκονόμος θα ήμουν αν δεν είχα.

«Το να είσαι βιβλιοθηκονόμος είναι…»

φοβερό
αγχωτικό
δύσκολο
βαρετό

Θα έλεγα ότι είναι όλα τα παραπάνω.

«Ο βιβλιοθηκονόμος είναι…»

εκπαιδευμένος ειδικός στην πληροφόρηση
καλεσμένος σε δείπνο
κολλημένος

«Οι βιβλιοθηκονόμοι θα πρέπει…»

να διαβάζουν
να κυβερνούν το Διαδίκτυο
να έχουν γνώσεις
να ξέρουν πώς γράφεται μια λέξη

«Πώς οι βιβλιοθηκονόμοι…»

διαλέγουν βιβλία;
χρησιμοποιούν τα μαθηματικά;
βοηθούν την κοινωνία;
βγάζουν χρήματα;

«Οι βιβλιοθηκονόμοι δεν γίνεται…»

να σώσουν τον κόσμο
να σου δώσουν ό,τι πραγματικά θέλεις
να μη σε ερωτευτούν

«Γιατί οι βιβλιοθηκόνομοι…»

αγαπούν τη δουλειά τους;
βγάζουν πιο πολλά λεφτά από τους δασκάλους;
βγάζουν λιγότερα από τους ρακοσυλλέκτες;

«Οι βιβλιοθηκονόμοι πρέπει…»

να ξέρουν μαθηματικά
να ξέρουν για τα δωρεάν μαθήματα
να ξέρουν τα πάντα

«Οι βιβλιοθηκονόμοι μπορούν…»

να βοηθούν τους αναγνώστες που αντιμετωπίζουν προβλήματα
να αλλάξουν τον κόσμο
να δουλεύουν από το σπίτι τους
να έχουν τατού

«Στους βιβλιοθηκονόμους αρέσει…»

Η σιωπή
Η ζωή
Τα σαμπουάν
Η ιππασία

Όταν πληκτρολόγησα: «Ο βιβλιοθηκονόμος σας…» − το μόνο αποτέλεσμα που εμφανίστηκε ήταν:

σας μισεί
(Το οποίο αποδείχτηκε ότι είναι η ονομασία του ιστοτόπου μιας δυσαρεστημένης βιβλιοθηκονόμου.)

Και τελικά

«Οι βιβλιοθηκονόμοι ποτέ…»

δεν πεθαίνουν απλώς αποχωρούν

Άρα που καταλήγουμε; Ότι εμείς οι βιβλιοθηκονόμοι είμαστε απίθανοι τύποι. Δίνουμε λύσεις στα προβλήματα των αναγνωστών. Μας αρέσουν τα τατουάζ. Ίσως να μην μπορούμε να αντισταθούμε στον έρωτα, αλλά μπορούμε (ακόμη) να βοηθήσουμε να αλλάξει ο κόσμος.

Είναι τίποτα από όλα αυτά ακριβές; Ποιος ξέρει; Αν θέλεις να το συζητήσεις, θα με βρεις, θα σε περιμένω στον πάγκο δανεισμού της Bala Cynwyd Library. Εκτός και αν έχω βγει να κάνω τατουάζ.

Πηγή: The Huffington Post

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Βιβλίο