—του Δημήτρη Σωτηρόπουλου—
Tο πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Αμβρόσιος, που απλώς είναι λαλίστατος και δεν κρατά κανένα πρόσχημα. Η συντριπτική πλειοψηφία της Ιεράς Συνόδου, που παρεμπιπτόντως ωρίμασε μέσα στην χούντα και συνδέθηκε μαζί της ποικιλοτρόπως, συμμερίζεται τη ρητορική αυτή και τη στηρίζει απόλυτα. Ξεκινώντας από τον ίδιο τον Ιερώνυμο — τον πνευματικό του Τσίπρα.
Ο Αμβρόσιος είναι πνευματικό δημιούργημα του διαβόητου οικοτροφείου της «Ζωής», που σημάδεψε με φρικτό τρόπο τις ζωές πολλών παιδιών και εφήβων της εποχής, τις δεκαετίες ’50 και ’60 κυρίως. Αλλά και ο Ιερώνυμος δικό της δημιούργημα είναι, μάλιστα μοιράζονταν τότε το ίδιο δωμάτιο με τον Αμβρόσιο (!), για να έχουμε μια αίσθηση των συγχρωτισμών αυτών.
Αργότερα, ο Αμβρόσιος πήγε στην άλλη διαβόητη αδελφότητα, την «Χρυσοπηγή» — όπου εκεί με ποιους ήταν κολλητός; Με τον μετέπειτα μητροπολίτη Πειραιά, Καλλίνικο, που ήταν και από τους ιδρυτές της αδελφότητας (ναι, αυτόν που είχε εμπλακεί και στο σκάνδαλο σεξουαλικής παρενόχλησης εκείνου του ψάλτη, σκάνδαλο το οποίο κουκουλώθηκε φυσικά από τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ…) όπως και με τον μετέπειτα αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που ήταν επίσης μέλος της.
Αυτά μέχρι το 1967. Το 1968, ο Αμβρόσιος εντάχθηκε κανονικά στην χουντική χωροφυλακή με βαθμό, ως ιεροκήρυκας. Δεν ήταν λοιπόν απλώς κάποιος που συμπαθούσε το καθεστώς, ήταν το καθεστώς — στην χειρότερη μάλιστα εκδοχή του, ενταγμένος στον πιο αυταρχικό του βραχίονα. Σούπερ. Καμία επίπτωση μάλιστα δεν είχε αυτή η ταύτιση στην καριέρα του κατά τη Μεταπολίτευση. Προφανέστατα τον βοήθησε κιόλας να φτάσει μέχρι τη θέση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων. Πόσο καλύτερα;
Η μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών ιεραρχών της ελληνορδόθοξης Εκκλησίας έχει ανάλογη πορεία, με μικρές διαφορές. Χούντα, σεξουαλικά σκάνδαλα και μαζί ομοφοβία, ολοκληρωτική σκέψη και μαζί έλλειψη πνευματικότητας, θεολογική ανεπάρκεια και γενική απαιδευσία. Μπορούν να επικοινωνήσουν μόνο με αμόρφωτους ανθρώπους ή ιδιοτελείς για να κάνουν καμιά δουλίτσα. Αυτό είναι το πλήρωμά τους. Σε ευρύτερα και πιο μορφωμένα ακροατήρια είναι αδύνατον να απευθυνθούν. Γι αυτό και έχουν προσκολληθεί έτσι αρρωστημένα στο κράτος, διότι αν αφεθούν μόνοι είναι απλώς αδύνατον να επιβιώσουν. Είναι δε έτοιμοι να πάνε με οποιονδήποτε βρίσκεται κάθε φορά στην εξουσία, για να προστατεύσουν τα προνόμιά τους: από την χούντα μέχρι τους κομμουνιστές. Και όσο πιο εξευτελισμένο είναι το γκουβέρνο, τόσο καλύτερα συναλλάσσονται μαζί του, όπως έχετε καταλάβει…
Να διαβάζετε αγαπητοί μου φίλοι εκκλησιαστική ιστορία, μην την σνομπάρετε, είναι πολύ χρήσιμη. Σε μαθαίνει τις κρυμμένες πλευρές της κοινωνίας μας, και ας είναι απεχθείς.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα
dimart 
Συγχαρητήρια στον κ. Σωτηρόπουλο για την αρετή και την τόλμη του. Δεν έχουμε μείνει πολλοί όρθιοι και ελεύθεροι σε αυτή την πολυξεφτιλισμένη βυζαντινο-οθωμανική κοινωνία. Δεν φταίνε οι μαύροι όμως, αλλά η τεράστια μάζα των δουλοφρόνων που τους στηρίζει στις πλάτες της, καθώς και τα πολιτικά σούργελα που εδώ και 2 σχεδόν αιώνες παριστάνουν τους «ηγέτες». Ποτέ δεν ξημέρωσε πραγματικά στην Νεοελλάδα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!