[ Όταν η νύχτα φεύγει… ]
—Έμιλυ Ντίκινσον—
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Όταν η νύχτα φεύγει, κι είναι
το χάραμα τόσο κοντά
που τα κενά σχεδόν αγγίζεις —
ώρα να στρώσεις τα μαλλιά,
να ετοιμάσεις τα λακκάκια,
και ν’ απορήσεις τι να ήσαν
τα γηραιά, ξεθωριασμένα
μεσάνυχτα και σε φοβίσαν.
c. 1862
* * *