Ετικέτα: Τέλλος Άγρας
-
Το ποίημα της εβδομάδας 19/9
[Άκουσε, είν’ ο σκοπός…] Πωλ Βερλαίν Μετάφραση: Τέλλος Άγρας Άκουσε, είν’ ο σκοπός πολύ γλυκός: Δεν κλαίω, σου λέει, παρά για να σ’ ευφράνω. Τόσο αλαφρός, τόσο διακριτικός… Νεράκι ριγηλό στα χόρτα πάνω. Γνωστή σου είν’ η φωνή (κι αγαπητή;) Όμως στα κρέπια τώρα σκεπασμένη. (Παρόμοια χήρα απαρηγόρητη, μα που η παλιά της η έπαρση…
-
Μαρκ Μπλοχ
—του Τέλη Σαμαντά— «Η Ιστορία, στην ουσία της, είναι η επιστήμη της αλλαγής. Γνωρίζει και διδάσκει πως είναι αδύνατον να βρεις δύο γεγονότα που να είναι ακριβώς όμοια, διότι οι συνθήκες από τις οποίες δημιουργήθηκαν δεν είναι ποτέ πανομοιότυπες. […] Η Ιστορία δεν είναι ούτε ωρολογοποιία ούτε εργαστηριακή κατασκευή. Είναι μία επίπονη προσπάθεια όσο το…
-
Η απήχηση της επανάστασης του 1821 στη νεοελληνική λογοτεχνία
Ποια ήταν η απήχηση της Επανάστασης του 1821 στη νεοελληνική λογοτεχνία — ποίηση, πεζογραφία και θέατρο; Ο Μανόλης Αναγνωστάκης διαβάζει κείμενα των λογοτεχνών και κριτικών Τέλλου Άγρα, Μιλτιάδη Μαλακάση, Τάκη Παπατσώνη, Μήτσου Παπανικολάου, Σωτήρη Σκίπη, Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου, Ηλία Βενέζη, Πέτρου Χάρη, Γιώργου Θεοτοκά, Στράτη Μυριβήλη και Νικόλαου Λάσκαρη, από το περιοδικό Ραδιοεπιθεώρησις ελληνοϊταλικής πνευματικής επικοινωνίας,…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 14/3
[Άναυλα εφύγαν…] —Τέλλος Άγρας— Άναυλα εφύγαν τα πουλιά… κ’ εγώ τα χέρια βάνω στα Περασμένα –σα φωλιά κούφια, που εφύγαν τα πουλιά– να ζεσταθούν απάνω. Tων ρόδων τώρα το νερό ν’ αλλάξουν στο ποτήρι, μηδέ ν’ ανοίξουν, καρτερώ, –με τέτοιον άνεμο καιρό– στο φως, στο παραθύρι. Tου βορριά λάμπει η ξαστεριά μέρες πολλές και νύχτες…
-
Η άνοιξη περαστικιά — από το μάθημα
Σημειώσεις μιας Φιλολόγου —της Ρούλας Καλαρά— Ένας από τους βασικούς στόχους που είχε η δικιά μου γενιά εκπαιδευτικών –η λεγόμενη γενιά της μεταπολίτευσης– ήταν η σύνδεση σχολείου και ζωής, η σύνδεση δηλαδή του μαθήματος με τον αληθινό κόσμο. Επί τριάντα χρόνια προσπάθησα με κάθε δυνατό (και αδύνατο μερικές φορές) τρόπο να φέρω το μάθημά μου,…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 16/3
Il pleure dans mon coeur —Πωλ Βερλαίν— Μετάφραση: Τέλλος Άγρας Να κλαίει μες την καρδιά μου και στην πόλη να βρέχει… ποια να ‘ν’ αυτή που τρέχει η πίκρα ως την καρδιά μου; Ω, γλυκός ήχος της βροχής απ’ τις σκεπές και καταγής! Για τον καϋμό μιανής ψυχής ω το τραγούδι της βροχής! Δίχως αιτία…
-
«Πιάσε το στίχο σου σκυφτός»
Σαν σήμερα, στις 12 Νοεμβρίου 1944, πέθανε ο Τέλλος Άγρας (Ευάγγελος Γ. Ιωάννου). Είχε εισαχθεί στον Ευαγγελισμό χτυπημένος από αδέσποτη σφαίρα ένα μήνα νωρίτερα, την ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας. Ποιητική Διψάς, του στίχου το πουλί, της ξενητιάς τ’ αγέρι· μα ο κόσμος έχει ξενητιές κι’ ο κόσμος δεν τις ξέρει… Μην πης: «Δεν καταδέχομαι!», μην πεις: «Κι’…
-
Ανθολόγιο φθινοπωρινών αισθημάτων
—του Διονύση Καψάλη— Μετά από την ευγενική παραχώρηση του υλικού από τις εκπομπές του Διονύση Καψάλη (Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2014), αναδημοσιεύουμε εδώ τα κείμενα της ενότητας «Κυριακή του ανθρώπου», συνοδευμένα από το αντίστοιχο ηχητικό αρχείο. Ευχαριστούμε τον Διονύση Καψάλη για την πρόθυμη συνεργασία με το dim/art. Καλή ανάγνωση και καλή ακρόαση! Σήμερα,…
-
«Μόνος μέσ’ στον θάνατό μου»
Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944) —της Ελένης Κεχαγιόγλου— «Λοιπόν, η ζωή του Λαπαθιώτη, όσο κ’ η Ποίησή του, όσο και το μοιραίο σημείο που κ’ οι δυο σταμάτησαν […] στάθηκαν […] κατά το πιο μεγάλο τους μέρος, ένα έργο Τέχνης» σημειώνει ο προσωπικός του φίλος Τέλλος Άγρας, στο τεύχος 398 του περιοδικού Νέα Εστία το οποίο, παρότι…
-
Το τραμ στη λογοτεχνία
Πριν από 59 χρόνια, 15 προς 16 Οκτωβρίου του 1960, ξεκίνησε το τελευταίο δρομολόγιό του το τραμ στην Αθήνα. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια πιο εκτεταμένη μορφή ενός κειμένου που είχε δημοσιεύσει ο Σάκης Κουρουζίδης στο ένθετο Επτά Ημέρες της Καθημερινής, το 2005, σε ένα ειδκό αφιέρωμα για το τραμ. Το τραμ στη λογοτεχνία —του…
-
«Κάθε πραγματικότης μού ήταν αποκρουστική»
Το τελευταίο σημείωμα του Κώστα Καρυωτάκη —της Ελένης Κεχαγιόγλου— «Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου» Ο Κώστας Καρυωτάκης ήταν αποφασισμένος να πεθάνει — περιπαίζοντας ίσως και τον εαυτό του που, έναν χρόνο νωρίτερα, στο ποίημά του «Ιδανικοί Αυτόχειρες», έγραφε: «“όλα τελείωσαν” ψιθυρίζουν “τώρα”, / πως θ’ αναβάλουν βέβαιοι…
dimart 