Το βιβλίο της άμμου #20
— Ο λοχαγός Ντρέυφους;
— Ναι, ο Ντρέυφους. Θα ήθελα να ανεβαίνατε: από εκεί επάνω, το αρχιπέλαγος μοιάζει απειροελάχιστο.
Ο Νεβέρ τον ρώτησε αν ήταν συγγενής του Ντρέυφους.
— Δεν έχω αυτήν την τιμή, βεβαίωσε.
— Υπάρχουν πολλοί Ντρέυφους.
— Δεν το ήξερα, απάντησε με ενδιαφέρον. Το όνομά μου είναι Μπορντενάβε. Με φωνάζουν Ντρέυφους γιατί λένε ότι πάντα μιλάω για τον λοχαγό Ντρέυφους.
— Το επιβάλλει η λογοτεχνία μας.
— Αλήθεια; Ο Ντρέυφους άνοιξε διάπλατα τα μάτια και χαμογέλασε περίεργα. Αν θέλετε να δείτε ένα μικρό μουσείο του λοχαγού…
Ο Νεβέρ τον ακολούθησε. Τον ρώτησε αν είχε γεννηθεί στη Γαλλία. Είχε γεννηθεί στη Νότιο Αμερική. Μετά είδαν το Μουσείο Ντρέυφους. Είναι μια κίτρινη υφασμάτινη βαλίτσα και περιέχει το φάκελο ενός γράμματος της κυρίας Λουσία Ντρέυφους στον Ντανιέλ, κυβερνήτη της φυλακής· το χερούλι ενός χαρτοκόπτη με τα αρχικά Ζ. Ντ. (Ζακ Ντρέυφους;), μερικά φράγκα της Μαρτινίκα και ένα βιβλίο: Ο Σαίξπηρ ήταν ο Μ. Μπέικον ή το αντίστροφον; από τον Οβίδιο τον Νέο, συγγραφέα των Αισθητηριακών Μεταμορφώσεων, μέλος της Ακαδημίας Μεταλλείων και Επιγραφών.
Ο Νεβέρ ήθελε να φύγει. Ο Ντρέυφους τον κοίταξε κατάματα, τον σταμάτησε και τον ρώτησε:
—Δεν νομίζετε πως ο Βίκτωρ Ουγκώ και ο Ζολά ήταν οι μεγαλύτεροι άνθρωποι της Γαλλίας;
* * *
Αντόλφο Μπ. Κασάρες, Σχέδιο διαφυγής, μετάφραση: Ντίνα Σωτήρα, Μέδουσα, Αθήνα 1930. (Index #27, Δεκέμβριος 2008-Ιανουάριος 2009).
* * *
—Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται αποσπάσματα βιβλίων που μιλούν για άλλα βιβλία, πραγματικά ή φανταστικά. Η ανθολόγηση έγινε από τον Γιώργο Τσακνιά για το περιοδικό Index, από το 2006 έως το 2011—