Ένα κλειδί στη Θεσσαλονίκη
—Χόρχε Λουίς Μπόρχες—
Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης
Αμπαρβανέν, Φαρίας, ίσως Πινέδο,
φυλάνε ακόμα, από της Ισπανίας
τους ανόσιους διωγμούς μακριά τώρα
ένα κλειδί κάποιου σπιτιού στο Τολέδο.
Ελεύθεροι πια από φόβους κι ελπίδες,
κοιτάζουν το κλειδί καθώς βραδιάζει·
ο μπρούντζος κρύβει παρελθόν και αποστάσεις,
λάμψη απαλή κι απόμακρη πικρία.
Τώρα που η πόρτα του έχει πια γίνει στάχτη,
το μέταλλό του γίνεται κλείδα της διασποράς
και του ανέμου, όμοιο με κείνο το άλλο
το κλειδί του αδύτου που πέταξε κάποιος
μες στο γαλάζιο, όταν ο ρωμαίος όρμησε με βία
και κάποιο χέρι τ’ άρπαξε στον ουρανό.
Χαρακτικό του Leopoldo Presas (1915-2009), εικονογράφηση στο ποίημα του Μπόρχες «Una llave en Salonica».
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
