Ετικέτα: ποίηση
-
Το ποίημα της εβδομάδας 12/4
N’ est-il une chose —Francis Viele-Griffin— Μετάφραση: Κώστας Καρυωτάκης Του κόσμου πια δεν είναι ουτ’ ένα πράγμα σ’ εμάς αγαπητό —ένα τραγούδι, μια παρθένα, ένα βιβλίο, ένα φυτό— ιερό δεν είναι σε μιαν άκρη, κάτου απ’ την όψη τ’ ουρανού —ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ, μια γλυκιά θύμηση του νου— δεν είναι γύρω ούτ’ ένα πάθος,…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 22/3
Τα βήματα —Πωλ Βαλερύ— Μετάφραση: Μήτσος Παπανικολάου Τα βήματά σου, τέκνα της σιωπής μου, σαν από θεία χάρη, αργά βαλμένα, προς το κρεβάτι της αγρύπνιας της δικής μου, άφωνα προχωρούν και παγωμένα. Πρόσωπο αγνό, ίσκιε θείε, τί θαυμαστά τα βήματά σου τα συγκρατημένα! Θεοί, όλα τα δώρα που μαντεύω, αυτά τα γυμνά πόδια φέρνουνε σε…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 16/3
Ερωτικά IV —Κώστας Ουράνης— Δὲν εἶμαι ἐγὼ ποὺ τὴ ζωή σου ἦρθα σὰν ἥλιος νὰ φωτίσω: τὸ φῶς στὰ μάτια μου ποὺ λάμπει δικό σου — καὶ σ᾿τὸ στέλνω πίσω! Τοῦ μαγικοῦ τοῦ κόσμου ἂν ἔχω ἀνοίξει διάπλατη τὴ θύρα, τὸ μυστικὸ χρυσὸ κλειδί της ἀπὸ τὸ χέρι σου τὸ πῆρα. Κι ἂν ἀπ᾿ τὰ…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 9/3
Όλοι οι νεκροί ‘ναι μεθυσμένοι —Oscar Vladislas de Lubicz Milosz— Μετάφραση: Άρης Δικταίος Από παλιά κι ακάθαρτη βροχήν όλοι οι νεκροί ‘ναι μεθυσμένοι στο παράξενο κοιμητήρι του Λοφότεν. Το ρολόι, που την τήξη των πάγων σημαίνει, μακρυνό σημαίνει στην καρδιά των φτωχικών φερέτρων του Λοφότεν. Και χάρη στις τρύπες, που η μαύρη έσκαψεν άνοιξη,…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 9/2
Μαύρο πρόβατο —André Pieyre de Mandiargues— Μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου Θλιμμένο μαύρο πρόβατο Το ζεστό και λαμπερό σου μάτι με κοιτάζει Το γλυκύτατο, το μελαγχολικό σου μάτι Μια και βλέπω καθαρά τώρα ότι γνωρίζεις την ψυχή μου Κι ότι κάθε δεσμός με κάθε μου μυστικό διαλύθηκε για χάρη σου Τρυφερό και θλιμμένο μαύρο πρόβατο. * *…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 25/1
Τραγούδι των νεκρών —Φραντς Βέρφελ— Μετάφραση: Θ. Δ. Φραγκόπουλος Πέφτει βροχή. Λιμνάζει το χωράφι. Διαβαίνουμε τις λάσπες πηδηχτά. Κανένα νόημα δεν πιάσαμε σφιχτά: Το νόημά μας μέσα μας ετάφη. Πέφτει βροχή. Πνοές καπνού σαλεύουν καθώς τραβάμε εμείς δίχως σκοπό. Κανένα δε σκεφτήκαμε νεκρό, μήτε προσφέραμε θυμητικό: τώρα τα φώτα δε μας συντροφεύουν. Πέφτει βροχή. Σκοτείνιασε…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 18/1
Mölkerbastei* —W. G. Sebald— Μετάφραση: Λένια Ζαφειροπούλου Το δωμάτιο του Μπετόβεν είναι τώρα συγυρισμένο Οι πίνακες ίσιοι οι κουρτίνες πλυμένες και κάθε βδομάδα τα δάπεδα γυαλίζονται εκ νέου Την πολυθρόνα ΄όμως πίσω απ’ το πιάνο την έχουν αποσυ΄ρει Κι όμως έρχεται κάποτε τη νύχτα και κάτι συνθέτει στα όρθια Οδηγία: ακουστό μόνο με το ακουστικό…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 11/1
Το γέρικο καράβι —João de Barros— Μετάφραση: Κώστας Ουράνης Σπάσε τις αλυσίδες σου, πένθιμο καράβι, κοιμισμένο κοντά στις αποβάθρες! Μην ακούς πια τη γωνή τη νευριασμένη, τη φωνή την κλαψερή της κθιάρας στ’ ανήσυχα χέρια των ναυτικών, των πιλότων! Σπάσε τις αλυσίδες σου!… Είναι στον αέρα ένα ρίγος πουλημένου έρωτα στις ταβέρνες, πάνω στον ποταμό,…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 28/12
Το χτύπημα της Μιας —Χόρχε Καρέρα Ανδράδε— Μετάφραση: Νίκος Σπάνιας Από τον σκοτεινό πύργο που είναι του πλοίου το κατάρτι το χτύπημα της Μιας γλιστράει στη νύχτα σαν πτώμα πνιγμένου ανθρώπου. Στον μαυροπίνακα χαράζει την κακογραφία του το χτύπημα της Μιας. Σπίτια με γυάλινα μάτια βυθίζονται στη νύχτα. Με τις ουρές ανάμεσα στα σκέλια, τ’…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 21/12
Απρόσμενη συνάντηση —Βισουάβα Σιμπόρσκα—Μετάφραση: Μπεάτα Ζουλκιέβιτς Είμαστε πολύ ευγενικοί ο ένας με τον άλλον,δηλώνουμε πως είναι ωραίο να συναντιόμαστε μετά από τόσα χρόνια. Οι τίγρεις μας πίνουν γάλα.Τα γεράκια μας περπατούν στη γη.Οι καρχαρίες μας πνίγονται στο νερό.Οι λύκοι μας χασμουριούνται μπροστά στο ανοιχτό κλουβί. Οι οχιές μας αποτίναξαν τις αστραπές τους,οι πίθηκοι τις εμπνεύσεις…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 7/12
[Συχνά μια παραλία…] —Σαλβατόρε Κουαζιμόντο—Μετάφραση: Κούλης Αλέπης Συχνά μια παραλίαφεγγοβολάει από άστρα που γιορτάζουν.Κυψέλες θειάφιπάνω από το κεφάλι μου αιωρούνται. Καιρός για τα μελίσσια· και το μέλιείναι μες στο λαιμό μου,που μόλις του ‘λειψε ο ήχος.Ένα κοράκι τριγυρνά, το μεσημέριπάνω από τις αμμόπετρες τις γκρίζες. Αγαπημένε αέρα! Του ήλιου σου η γαλήνητο θάνατο υποβάλλεικι η…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 9/11
[Από σας φεύγουνε, κυρία, πολύ θλιμμένα…] —Ζοάο Ρουίς ντε Καστέλο Μπλάνκο—| Μετάφραση: Άρης Δικταίος Από σας φεύγουνε, κυρία, πολύ θλιμμένα τα μάτια μου, γιατί είστε ο θησαυρός μου· ποτέ δεν είδατε μάτια κανενός άλλου, για γυναίκα να ‘ναι έτσι λυπημένα. Τόσο νοσταλγικά, έτσι λυπημένα, τόσο άρρωστα απ’ το χωρισμό, τόσο κλαμμένα, τόσο κουρασμένα που να…
dimart 