Κατηγορία: Το ποίημα της εβδομάδας
-
Το ποίημα της εβδομάδας 17/12
Είδωλα —Λορέντζος Μαβίλης— Άχαρή μου χαρά, φτωχοί μου στίχοι, Της ζωής μου ακριβό, κρυφό καμάρι, Από καθάριο βγαίνετε ζυμάρι Κ’ είσαστε γεννημένοι όχι όπως τύχει. Δεν κελαηδάτε ανούσιοι κι άσκοποι ήχοι, Σαν τραγούδια ελαφρόμυαλου ερωτιάρη, Μα κι ούτε παραιράτε το συρτάρι Να βρείτε αγοραστή τόσο τον πήχυ. Γιατ’ είσαστε ψυχούλες και κορμάκια Των πόθων και…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 1/12
Οι σκιές μας προσπερνούν —Νίκολα Ματζίροφ— Μετάφραση: Αμίλιγια Μαϊστότοβα – Στογιάνοβσκα Μία μέρα θα συναντηθούμε σαν ένα χάρτινο καραβάκι μ’ ένα καρπούζι που κρυώνει στο ποτάμι. Το σκίρτημα του κόσμου θα γίνει δικό μας. Με τις παλάμες μας θα σκοτεινιάσουμε τον ήλιο και θα πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο κρατώντας φανάρια. Μια μέρα ο άνεμος…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 4/11
Σχεδόν ερωτικό —Σαλβατόρε Κουαζιμόντο— Μετάφραση: Κούλης Αλέπης Στη δύση κιόλας γέρνει το ηλιοτρόπι, και τη μέρα στο μάτι του γκρεμίζει που όλο θαμπώνει. Ο θερινός πυκνώνει αέρας και τα φύλλα, με τον πηχτό μαζί καπνό, των ναυπηγείων κυρτώνει. Με ξερό ένα κύλισμα νεφών και τρίξιμο αστροπελεκιών μεγάλο, το ύστατο τ’ ουρανού παύει παιχνίδι. Ακόμα, κι…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 1/9
Θάνατος στα Εξάρχεια —Νάσος Βαγενάς— Μου είπαν πως είχες πεθάνει και σε ξαναβρίσκω στο καφενείο να παίζεις τάβλι με τους ζωντανούς κερδίζεις κιόλας φοράς και γραβάτα εσύ ποτέ δε φορούσες γραβάτα ποτέ δεν κατέβαινες στην πλατεία κλεινόσουν πάντα σ’ εκείνο το σπίτι και κοίταζες αμίλητος του γείτονες και τους περαστικούς. Μου είπαν πως είχες πεθάνει…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 26/5
Ανάμεσα σε δυο πραγματικότητες —Jacques Werup— Μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου Εκεί που το αναγκαίο είναι το σημαντικό εκει δεν ισχύουν περίπλοκες αντιρρήσεις. Μιλώ για μια πραγματικότητα που ποτέ δεν είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη ή πάνω ή κάτω, για μια πραγματικότητα όπου κανείς βρίσκεται μόνο στη ΜΕΣΗ. Εκεί βρίσκομαι, ολοψύχως. Εκεί, εν μέσω κρισίμων αποφάσεων, στη μέση…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 20/5
Κληροδοτώ τον εαυτό μου στο χώμα —Ουόλτ Ουίτμαν— Μετάφραση: Κατερίνα Ηλιοπούλου και Ελένη Ηλιοπούλου Κληροδοτώ τον εαυτό μου στο χώμα για να γεννηθεί μέσα από τη χλόη που αγαπώ, Αν με επιθυμήσεις, ψάξε με κάτω από τις σόλες των παπουτσιών σου. Δεν θα ξέρεις ποιος είμαι ή τι σημαίνω, Ωστόσο εγώ θα σε γεμίζω με…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 6/5
Οικογενειακή συγκέντρωση —Τζένη Μαστοράκη— Πλάκωσε το συγγενολόι— τσέπες γεμάτες ρίγανη τριμμένη, μελισσόχορτο, εργόχειρα και μαντολάτα. Γύρω γύρω σπασμένα γυαλιά να μην τους φύγω κι ένα παιδί περνούσε όλη την ώρα κάτω απ’ το κρεβάτι όπως στον επιτάφιο. Μέσα μου βάθυναν τότε τα χρώματα όπως σε κάτι παλιές αγιογραφίες και κάποιος πήρε το ψαλίδι κι άνοιξε…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 21/4
Ο θάνατος —Νίκος Γρηγοριάδης— Ήρθε πολλές φορές ο θάνατος πήρε πολλούς, γνωρίστηκε με τους υπόλοιπους δεν υπακούει πια στις άνωθεν εντολές έχασε και την αγριάδα του. Τώρα μας επισκέφτεται σαν ένας παλιός μας γνώριμος· κάθεται με τις ώρες, κουβεντιάζει κάνει το νοσοκόμο στα παιδιά. Ο πόνος τον ημέρεψε. Σε λίγο θα τον δούμε να κλαίει…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 15/4
Το στιλό —Ρέιμοντ Κάρβερ— Μετάφραση: Άκης Παπαντώνης Το στιλό που έλεγε την αλήθεια κατέληξε στο πλυντήριο για τον κόπο του. Βγήκε μια ώρα αργότερα, και ρίχτηκε στο στεγνωτήριο μαζί με παντελόνια τζην κι ένα πουκάμισο καρό. Πέρασε μέρες ήσυχο στο γραφείο κάτω απ’ το παράθυρο. Έστεκε εκεί και σκεφτόταν πως είχε ξοφλήσει. Χωρίς την παραμικρή…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 7/4
Να κοιμάσαι νηστικός —Γιώργος Σαραντάρης— Να κοιμάσαι νηστικός σε μια σοφίτα Να είσαι ο τεμπέλης του σπιτιού Να γίνεσαι σκουπίδι Όταν ανοίγεται ένα λερωμένο στόμα Θα σηκώσω το γιακά Για να φύγω σαν ένας ληστής Από το δικό μου σπίτι Θα κοιμηθώ στους δρόμους Για να νιώσω ολάκερη την πολιτεία Να τουρτουρίζει μαζί μου Στο…
-
Το ποίημα της εβδομάδας 31/3
Το τέλος της τέχνης Ράινερ Κούντσε— μετάφραση: Νόρα Πυλόρωφ-Προκοπίου Δεν κάνει, είπε η κουκουβάγια στον αγριοπετεινό,δεν κάνει να τραγουδάς τον ήλιοΟ ήλιος δεν είναι σπουδαίος Ο αγριοπετεινός έβγαλετον ήλιο απ’ το ποίημα του Είσαι καλλιτέχνης,είπε η κουκουβάγια στον αγριοπετεινό Κι ήταν ωραία σκοτεινά * * * Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
-
Το ποίημα της εβδομάδας 17/3
Μη αποδείξιμο —Ίλσε Τιλς— Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς Το σπίτι στο οποίο ζω το τραπέζι στο οποίο κάθομαι το πιάτο από το οποίο τρώω η γη στην οποία περπατάω με την παρανοϊκή υποψία πως είναι όλα πραγματικά: Το σπίτι το πιάτο το τραπέζι κι εγώ. * Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά, από το: Contemporary Austrian…
dimart 