Ετικέτα: GR80s
-
Μια ζωή μέσα στους δρόμους
Αυτό δεν είναι τραγούδι #955 Dj της ημέρας, η Στου Κλόσερ Μέσα δεκαετίας ’80. Επιστροφή από τα Βόρεια Προάστια με καταρρακτώδη βροχή στο υπόλοιπο Αττικής, ξημερώματα. Με το μηχανάκι. Και τα walkman στα αυτιά. Θυμάμαι αναρωτιόμουν γιατί δεν έχουν υαλοκαθαριστήρες τα κράνη, γιατί δεν υπάρχουν ομπρέλες για μηχανάκια, γιατί δεν φόρεσα γαλότσες και διάφορα άλλα…
-
Small Walkin Box
Αυτό δεν είναι τραγούδι #943 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς 80s = (και) Ρόδον. Και, συγκεκριμένα, τα live των Gravenites Cipollina band. Ο ένας, ελληνικής καταγωγής προφανώς (από το Παλαιοχώρι Αρκαδίας, συγκεκριμένα), γνωστός και ως Nick the Greek, υπήρξε ο σύνδεσμος μεταξύ του San Francisco των sixties και των μπλουζ του Σικάγο. Έγραψε τραγούδια…
-
Τα ψάρια
Αυτό δεν είναι τραγούδι #942 Dj της ημέρας, η Χριστίνα Παπαβασιλείου Για να ξεκαθαρίσω από την αρχή τα πράγματα, τα 80’s για μένα μουσικά ήταν κόλαφος. Άσχετα αν ήταν η δεκαετία που δεν άφησα συναυλία για συναυλία. Κι αυτό γιατί όλες τους ήταν απόηχος προηγούμενων δεκαετιών που καβατζάρανε και στην εϊτίλα. Εκεί λοιπόν προς το…
-
Ο παπαγάλος
Αυτό δεν είναι τραγούδι #939 Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Για πολλούς, ήταν ο Θεός. Για άλλους, ήταν η απόλυτη κατάντια. Για λίγους, πάλι, ήταν ένα τρολ πριν καν εφευρεθεί η έννοια του τρολ. Και, ειλικρινά, δεν με νοιάζει πια αν ο Πανταζής έπαιρνε κι ο ίδιος στην πλάκα αυτά που τραγουδούσε ή όχι.…
-
Don’t go
Αυτό δεν είναι τραγούδι #938 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς Πόσο τους μισώ τους Yazoo, ρε φίλε. Το άκουσα σήμερα, μετά από δεκαετίες. Παραμένει όσο φριχτό μου φαινόταν τότε, όταν βγήκε. Όχι, ψέματα: είναι ακόμα χειρότερο. Είναι εφιαλτικό. Είναι ο πάτος του βαρελιού των 80s. Εντάξει, τότε (τω έτει 1982) είχα και τη σιγουριά…
-
“Driven to Tears” – The Police live in Athens, 1980
Αυτό δεν είναι τραγούδι #936 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης Μετά τους Rolling Stones και την επεισοδιακή τους συναυλία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού στις 17 Απριλίου 1967 (δηλαδή, 4 μόλις μέρες πριν από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών), πέρασαν 13 χρόνια μέχρι να ξαναδούν οι Αθηναίοι ένα σημαντικό ξένο rock συγκρότημα στην πόλη τους. Όταν…
-
Τα 80’s δεν ήταν μόνο βάτες
Αυτό δεν είναι τραγούδι #934 Dj της ημέρας, η Χριστίνα Παπαβασιλείου Ναι, ήταν στο ξεκίνημά της η δεκαετία του ΄80, με όλη την ξενερωσιά της, αλλά υπήρχαμε και εμείς, οι «άλλοι», οι ξεχασμένοι που μας άρεσαν οι προηγούμενες δεκαετίες. Έχει τελειώσει το καλοκαίρι, υπάρχει αυτή η δυσθυμία του καιρού που αλλάζει, νυχτώνει νωρίτερα και τελικά…
-
Enola gay
Αυτό δεν είναι τραγούδι #933 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς Δεκαετία του ’80. Του 1880, συγκεκριμένα. Ακόμα πιο συγκεκριμένα, το έτος 1886 εκδίδεται το βιβλίο της αμερικανίδας Mary Young Ridenbaugh με τίτλο: Enola; or, Her fatal mistake. Όσο για το τι σημαίνει enola και πώς ετυμολογείται υπάρχουν διάφορες εικασίες, από την υπόθεση ότι προέρχεται από ινδιάνικη λέξη…
-
1984 — Ο Μεγάλος Αδερφός
Αυτό δεν είναι τραγούδι #932 Dj της ημέρας, η Εύη Τσακνιά Το «1984», το διαχρονικά προφητικό μυθιστόρημα του George Orwell, γραμμένο το 1948 (ανατριχιαστική αντιστροφή, που ενίσχυε τον μύθο του), στοίχειωσε τη δεκαετία του ’80. Ενέπνευσε και πυροδότησε κινηματογραφικές ταινίες, κόμικς, θεατρικά έργα, τραγούδια, βιβλία και σενάρια που εμφανίστηκαν στην πλειοψηφία τους μετά την σημαδιακή…
-
Get that beat
Αυτό δεν είναι τραγούδι #931 Dj της ημέρας, η Μαρίκα Τσεβά Η πρώτη συναυλία που πήγα στη ζωή μου ήταν το 1981, όταν πήγαινα ακόμα στο δημοτικό. Ένα βράδυ ήρθε ο αγαπημένος μου θείος Γ., ο πολύ μικρότερος αδερφός του πατέρα μου, να με πάρει να πάμε σινεμά. Αυτό γινόταν τακτικά γιατί ο θείος είχε…
-
Ρεβάνς
Αυτό δεν είναι τραγούδι #929 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης Υπάρχει κάποια ελληνική ταινία που να ταυτίζεται με το πνεύμα των 80s; Ισχυρίζομαι (όχι εντελώς αυθαίρετα) ότι υπάρχει μία που ανταποκρίνεται περισσότερο από κάθε άλλη στο ζητούμενο: η Ρεβάνς. Η κατάσταση στον χώρο του Ελληνικού Κινηματογράφου κατά τη δεκαετία του ’80 ήταν μπερδεμένη (και…
-
Take my breath away
Αυτό δεν είναι τραγούδι #928 Dj της ημέρας, η Στου Κλόσερ Τις προάλλες χασκογέλαγα μόνη μου, κοιτώντας την αφίσα του κυρίου Καμμένου με τον κύριο Τσίπρα ως το ζευγαράκι του Τop Gun. Ταυτόχρονα θυμήθηκα το στήσιμο στην ουρά του Αθήναιον για το πολυπόθητο εισιτήριο τότε που ήρθε η ταινία. Δεν έχω στηθεί περισσότερη ώρα σε…
dimart 