Ετικέτα: Γιώργος Τσακνιάς
-

Street selfie
Το τελευταίο έργο των Ador & Semor στο Κάμντεν (Λονδίνο) είναι ένα μεταμοντέρνο αυτοαναφορικό παιχνίδι της street art: γκρουπ τουριστών βγάζει selfie μπροστά σε έργο του Μπάνκσυ — της μεγαλύτερης «φίρμας» του χώρου, του πρώτου και μάλλον μοναδικού street artist που απασχόλησε κατ’ επανάληψη τα μέινστριμ ΜΜΕ κι έγινε γνωστός παγκοσμίως, στο ευρύ κοινό. Οι δύο γάλλοι…
-

Σίσυφος
Η ιστορία του Σίσυφου σε ένα εξαιρετικό δίλεπτο animation του Marcell Jankovics (1974) και, με την αφορμή αυτή, μια αναδρομή στον μύθο και την ερμηνεία του — από τον Απολλόδωρο στον Αλμπέρ Καμύ και από τον Τισιανό στους Pink Floyd.
-

Take the «A» train
Αυτό δεν είναι τραγούδι #515 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Μια φορά κι έναν καιρό, ένα παλικάρι έκανε διαδρομές με το μετρό για να πάει στη δουλειά του. Επειδή ήταν περίεργος, κοιτούσε τους ανθρώπους γύρω του. Παρατήρησε πως κάποιοι διάβαζαν, και βάλθηκε να ψάχνει τι, να προσπαθεί να μαντέψει, να δει αν ταιριάζει το…
-

Λατέρνα, Μάικλ Τζάκσον και φιλότιμο
—του Γιώργου Τσακνιά— Το Smooth Criminal του Μάικλ Τζάκσον (το 7ο σινγκλ του άλμπουμ Bad, 1987), προσαρμοσμένο και παιγμένο από τον Patrick Mathis σε λατέρνα· όπου αποδεικνύεται ότι το γκρουβ σε αιφνιδιάζει εκεί που δεν το περιμένεις. Για την ακρίβεια, το όργανο που ακούμε και βλέπουμε δεν είναι λατέρνα: είναι ένα πνευστό, στη λογική του…
-

Ανήκω στο ανύπαρκτο κόμμα των ποιητών
Άρης Αλεξάνδρου, 1922-1978 Σύντροφε, κοιμάσαι; Ήθελα να μου πεις, ξέρεις καμιά σελίδα μαρξισμού που να βουλιάζουν οι λέξεις στο χαρτί σαν τη σιωπή μου στις κόρες των ματιών της; Από τα Ποιήματα (1941-1974), ύψιλον/βιβλία , Αθήνα 1991 Ο Άρης Αλεξάνδρου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Αριστοτέλη Βασιλειάδη) γεννήθηκε στο Λένινγκραντ στις 24 Νοεμβρίου 1922, γιος του Βασίλη Βασιλειάδη…
-

Water walk
Αυτό δεν είναι τραγούδι #513 Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς Στο περίφημο 4’33’ ‘ του John Cage, ο πιανίστας βγαίνει στη σκηνή, υποκλίνεται, κάθεται μπροστά στο πιάνο και μετά δεν κάνει τίποτα απολύτως. Κι όμως, δεν πρόκειται για conceptual performance, αλλά για μουσική. Όπως εξηγεί ο Cage, το κομμάτι είναι όλοι οι ήχοι που ακούγονται στα…
-

Σινεμά «Ο Ήλιος»
Η μικρότερη κινηματογραφική αίθουσα στον κόσμο Όχι ότι το μέγεθος έχει σημασία, πάντως το Sol Cinema, μια κινητή κινηματογραφική αίθουσα με έδρα το Κεντ στη Μεγάλη Βρετανία, βρίσκεται στον αντίποδα των τεράστιων αιθουσών των μεγάλων κινηματογραφικών αλυσίδων, μιας και χωράει μόλις οκτώ ενήλικες θεατές (ή λίγο περισσότερους αν είναι παιδιά ή έχουν διάθεση για αγκαλίτσες).…
-

Το πνεύμα του Κάφκα
Το βιβλίο της άμμου #35 Πρόκειται για την εμπειρία που μ’ έφερε εδώ: κάποιος έβαλε στο χέρι μου, κατά τη σατανική φάση, ένα βιβλίο του Κάφκα: Παρατήρηση. Διάβασα τον τίτλο. Τότε, όμως, αμέσως αυτό το βιβλίο έγινε για μένα ό,τι γίνεται ένα βιβλίο που κρατά ένας ποιητής για τον ίσως κάπως ακαδημαϊκό γλύπτη που ‘χει να…
-

Τα Ευαγγελικά δεν τελείωσαν το 1901
Γιώργος Βουγιουκλάκης: ένας προδρομικός έλληνας Σαρτρ; —του Γιώργου Ζεβελάκη (έρευνα / αρχείο και λίγο κείμενο) και του Γιώργου Τσακνιά (κείμενο και λίγη έρευνα / αρχείο)— Ο τίτλος του παρόντος σημειώματος παραφράζει το γνωστό σύνθημα: Ένα, δύο, τρία, η χούντα δεν τελείωσε το ’73. Είναι εξίσου ακριβής: η μεν χούντα όντως δεν τελείωσε το 1973 διότι…
-

Ίσκιο στη γη
9 Νοεμβρίου 1938: Η Νύχτα των Κρυστάλλων στη Γερμανία και στην Αυστρία. 9 Νοεμβρίου 1989: Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου. —του Γιώργου Τσακνιά— Κοινή επέτειος δύο σημαδιακών γεγονότων στην ιστορία της Γερμανίας, της Ευρώπης, του κόσμου. Δύο κρίσιμες καμπές του «σύντομου εικοστού αιώνα» — η έκρηξη του ναζιστικού αντισημιτισμού, απαρχή της φρίκης του Ολοκαυτώματος,…
-

Η μύγα του διαβάσματος
Ιστορίες ανάγνωσης #47 — μια στήλη για επίμονους αναγνώστες, γραμμένη από λάτρεις της ανάγνωσης Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Πωλ Κ. Φεγεράμπεντ με τίτλο: Σκοτώνοντας το χρόνο, μετάφραση: Γιάννης Παρασκευόπουλος, Εκκρεμές, Αθήνα 1997. * * * Ξεκίνησα το σχολείο όταν ήμουν στα έξι. Ήταν μια παράξενη εμπειρία. Κρατημένος μακριά από τους δρόμους, δεν είχα ιδέα πώς…
-

Ποσόστωση vs Αξιοκρατία;
—του Γιώργου Τσακνιά— Η χθεσινή ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του Καναδά και η επιλογή του πρωθυπουργού Ζαστίν Τριντό να διορίσει 15 γυναίκες και 15 άντρες στο υπουργικό του συμβούλιο πυροδότησε τη συζήτηση περί «ποσόστωσης» και «αξιοκρατίας». Προφανώς το θέμα είναι όντως ποιος είναι ικανός και ποιος όχι για μια κυβερνητική ή για μια επαγγελματική θέση,…