Ετικέτα: Index

Το βιβλίο της άμμου #34 Ο Σερ Άρθουρ Σαιντ Κλαίαρ, όπως σου έχω πει, ήταν άνθρωπος που διάβαζε τη Βίβλο του. Να ποιο ήταν το πρόβλημά του: Πότε θα καταλάβουν οι άνθρωποι ότι δεν ωφελεί να διαβάζει κάποιος τη Βίβλο του, αν δεν διαβάσει και τη Βίβλο των άλλων; Ένας τυπογράφος διαβάζει τη Βίβλο για…

Το βιβλίο της άμμου #33 Δεν υπάρχει κανένα ίδρυμα που να άξιζε να κληροδοτήσω και το ελάχιστο, πρόσθεσε. Αλλά ούτε και κανένας άνθρωπος από όσους ξέρω. Έτσι αποφάσισα να παραγγείλω έναν τηλεφωνικό κατάλογο από την Αγγλία. Και ξέρετε γιατί; Έκανε μια παύση, σέρβιρε το τσάι σε μένα και στον εαυτό του και συνέχισε: Άνοιξα στην…

Το βιβλίο της άμμου #32 Έτσι, ένα και μόνο έργο με βαθιά κατανόηση μπόρεσε να μου δώσει μια ικανοποίηση και μια ενεργητικότητα που είχα χάσει από χρόνια· με ξεσήκωσε μάλιστα ως το σημείο να θελήσω να γράψω ή τουλάχιστον να υπαγορεύσω στη Μ. να γράψει για λογαριασμό μου. Διότι πίστευα ότι ορισμένες σημαντικές αλήθειες είχαν…

Το βιβλίο της άμμου #30 Την στιγμήν ακριβώς εκείνην, ο κ. Κους και ο κ. Βούντινγ ευρίσκοντο εις το σαλόνι. Ησχολούντο μελετώντες σοβαρώς τ’ αλλόκοτα συμβάντα της πρωίας και, με την άδειαν του κ. Χωλλ, ενήργουν λεπτομερή εξέτασιν των πραγμάτων του Αοράτου ανθρώπου. Ο Τζάφφερς σχεδόν είχε συνέλθει από την πτώσιν του· είχεν επανέλθει οίκαδε,…

Το βιβλίο της άμμου #29 Στη Βιέννη, όπου η αδυσώπητη αδιαφορία και η αναισχυντία απέναντι στους στοχαστές και στους καλλιτέχνες ήταν πάντοτε τόσο μεγάλη, ώστε δικαίως αυτή η πόλη μπορεί να χαρακτηριστεί με βεβαιότητα ως το μεγαλύτερο νεκροταφείο της φαντασίας και των ιδεών γιατί εκεί έχουν τσαλαπατηθεί, μαραζώσει και εξοντωθεί χίλιες φορές περισσότεροι μεγαλοφυείς άνθρωποι…

Το βιβλίο της άμμου #28 Πριν επιστρέψει στο κρεβάτι του, ο Αντέρου πήρε ένα φύλλο χαρτί κι άρχισε να γράφει βιαστικά σκόρπιες λέξεις, χωρίς να μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του. Κι ενώ έγραφε, συνειδητοποίησε ότι οι λέξεις, πάνω στο χαρτί, έμπαιναν, σχεδόν μόνες τους, σε μια σειρά, σύμφωνα με τους μετρικούς συνδυασμούς του σονέτου:…

Το βιβλίο της άμμου #27 Ο Φρίτριχ ήταν αδερφός της Ελίζας και μια τέτοια χυλόπιτα θα ’κανε καλό στην οικογένεια. Εκτός όμως απ’ αυτό άξιζε και η ίδια η Όλγα να της ριχτεί κανείς. Ο Ρόλανδσεν την είχε γνωρίσει από μικρό κοριτσάκι· στο σπίτι τους δεν είχανε πολλές αρχοντιές, κάθε άλλο, κι έπρεπε να παλιώσει…

Το βιβλίο της άμμου #26 Η φήμη του ήταν αργοκίνητη: ένα κομμάτι από τις Γεωργιανές Νύχτες, πάντοτε το ίδιο, σ’ όλες τις ανθολογίες· ένα βίαιο άρθρο από τον ριζοσπαστικό κριτικό Ντομπρολιούμπωφ, το 1859, που υμνούσε τα επαναστατικά υπονοούμενα των πιο αδύναμων ποιημάτων του· μια γενική αντίληψη στη δεκαετία του ογδόντα ότι μια αντιδραστική ατμόσφαιρα είχε…

Το βιβλίο της άμμου #25 Τον Νοέμβριο του 1924 η Πρισματική τομή είχε ολοκληρωθεί. Το βιβλίο εκδόθηκε τον επόμενο Μάρτιο και πέρασε εντελώς απαρατήρητο. Ψάχνοντας τις εφημερίδες της εποχής ανακάλυψα ότι μόνο μία ανέφερε την έκδοσή του. Πεντέμισι γραμμές σε κάποια κυριακάτικη εφημερίδα που το άρθρο της σχολίαζε και άλλα βιβλία. «Η Πρισματική τομή είναι…

Το βιβλίο της άμμου #23 Στην αρχή ανακάλυψα τον ευρώκοκκο στους Πύργους της Νοτρ-Νταμ των Παρισίων. Οι οποίοι είναι περισσότερον άρρωστοι από οποιοδήποτε άλλο ιστορικό μνημείο, περισσότερον από τις Πυραμίδες, το Μύνστερ του Στρασβούργου ή τους τάφους του νεκροταφείου της Πράγας. Εξωτερικώς κανένα σημάδι: ούτε ρωγμές ούτε τρύπες! Αλλά η πέτρα έχει διαβρωθεί μέχρι μυελού…

Το βιβλίο της άμμου #22 Αρχίζει να συνθέτει ένα αχανές και οραματικό υπόμνημα για την Αυτοκράτειρα την οποία, σ’ αυτήν την ίδια πόλη, θα δει επιτέλους σύντομα. Σκιαγραφεί σ’ αυτό το υπόμνημα το ιδεώδες ορθολογικό κράτος, που υπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτών και το οποίο ταιριάζει, περισσότερο από τον καθένα, σ’ έναν πεφωτισμένο δεσπότη, όπως…